مدیریت سرمایه و ریسک چیست؟
مدیریت سرمایه بدین معنی که بخشی از پسانداز خود را سرمایهگذاری کنید، مفهوم خیلی کلی است. مثلا شاید به فکر خرید سکه، دلار، ماشین یا سهام بیفتید. در شرایط اقتصادی حاکم بر جامعه کدام سرمایهگذاری سودآور است؟ آیا تمامی سرمایهگذاریها بازده یکسان دارند؟ آیا ریسک سرمایهگذاریها با هم برابر است؟ برای پاسخ دادن به این سوالات بهتر است ابتدا با مفهوم مدیریت سرمایه آشنا شویم.
مدیریت سرمایه به صورت مدیریت حرفهای انواع داراییها به منظور تحقق اهداف سرمایهگذار تعریف میشود، چه داراییهای ملموس مانند مسکن و چه داراییهای ناملموس مثل سرقفلی و ارزش برند.
استراتژی مناسب برای سرمایهگذاریِ هر فرد با دیگری متفاوت است. عواملی مثل میزان تحصیلات و سواد مالی، سن، میزان درآمد، میزان سرمایه اولیه، ریسکپذیری و. باعث پیدایش استراتژیهای متفاوت سرمایهگذاری میشود.
ریسک چیست؟
کلمه ریسک بیشتر افراد را به یاد خطر و ضرر میاندازد. اما ریسک موقعیتی است که از ترکیب خطر و فرصت به دست میآید. وقتی شما ریسک میکنید، خطری را بهجان میخرید، به امید آنکه فرصتی به دست بیاورید. شما با توجه به میزان تواناییهای فردی خود در کنار شناخت کامل از تهدیدهای احتمالی، میتوانید از این فرصتها استفاده کنید تا به اهداف خود برسید.
بیشتر روشهای سرمایهگذاری با درصدی از ریسک همراه هستند. تنها سرمایهگذاری در داراییهایی چون سپردهگذاری در بانک یا مواردی چون سرمایهگذاری در اوراق خزانه است که ریسک بسیار پایینی دارند.
این موارد (که میتوان آنها را سرمایهگذاری بدون ریسک نیز نامید) یک بازدهی مشخص، قطعی ولی محدود دارند. یعنی با سرمایهگذاری روی آنها، امیدی هم به کسب یک بازدهی چشمگیر نباید داشت.
مدیریت سرمایه صحیح
اما آشنایی با مدیریت سرمایه بهصورت صحیح، به شما امکان کسب بازدهی بالاتر خواهد داد. برای مثال خرید مستقیم سهام ریسک بیشتری دارد. اما در کنار ریسک بیشتر، سرمایهگذاران میتوانند به بازدهی بیشتر هم دستپیدا کنند. از این منظر شاید بتوانیم بگوییم که ریسک «بهای بازدهیِ بیشتر» است.
پس دیدیم که احتمالِ کسب سود بیشتر، معادل است با پذیرش ریسک بالاتر. پس چرا افراد تنها به سپردهگذاری در بانک و کسب یک بازده قطعی اکتفا نمیکنند و به سمت نوعی دیگر از سرمایهگذاریها متمایل میشوند؟ آیا این کار درستی است که در بازارهای دیگر، مثل بورس دست به سرمایهگذاری زد؟
یکی از دلایلی که باعث میشود بازار سرمایه محبوبتر از بانکها باشد، این است که شما با سپردهگذاری در بانک حداکثر میزان بازدهی که میتوانید کسب کنید محدود (مثلا بیست درصد به طور سالیانه) است. در حالی که بازاری مانند بورس و اوراق بهادار به شما امکان کسب بازدهیهای بیشتر از 100 درصد را هم میدهد.
مدیریت سرمایه با توجه به نرخ تورم
علاوه بر موضوع ریسک و بازده با توجه به شرایط سیاسی و تحریمهای بیشماری که بر کشور اعمال شده است و با توجه به وضعیت اقتصادی حاکم، شاهد رشد بیاندازه نرخ تورم (41%) در سال اخیر بودهایم.
وقتی نرخ تورم در کشوری افزایش مییابد شاهد کاهش قدرت خرید پول خواهیم بود، که به اصطلاح میگویند پول ارزش خود را از دست داده است. بنابراین سپردهگذاریِ تمامِ پول خود در بانک کار منطقی به نظر نمیرسد، چون نرخ تورم، بیشتر از نرخ بهره سالانهِ بانک است و پول شما نمیتواند متناسب با نرخ تورم رشد کند. یعنی پول شما نمیتواند قدرت خرید خود را حفظ کند. این در حالی است که بازار سرمایه (بورس اوراق بهادار) میتواند متناسب با رشد تورم رشد کند. در این بازار افراد با سرمایهگذاری مناسب و مدیریت سرمایه میتوانند ارزش پول خود را حفظ کنند و حتی به سودهای جذابی دست یابند.
تشکیل سبد سرمایهگذاری
برای پوشش ریسک در سرمایهگذاری، بهترین کار تشکیل سبد سرمایهگذاری است. برای این کار فرد، سرمایه خود را به چند قسمت تقسیم میکند و هر قسمت از آن را به بازارهای مختلف میبرد. مثلا درصدی از سرمایهاش را به خرید ملک و درصدی دیگر را به خرید طلا اختصاص میدهد و مابقی را صرف خرید سهام و یا کالاهای سرمایهای، مانند ماشینآلات و تجهیزات میکند. برای مطالعه بیشتر در این رابطه روی اینجا کلیک کنید.
هرکدام از بازارهای موجود ریسک متفاوتی دارند و مدتزمان بازدهی و میزان بازدهی مورد انتظار از آنها نیز متفاوت است. هنگام انتخاب یک بازار هدف برای سرمایهگذاری، باید به دو متغیر ریسک و بازده به طور همزمان توجه کرد، در واقع ریسک و بازده بهعنوان دو رکن اصلی در اتخاذ تصمیمات سرمایهگذاری هستند.
در واقع ریسک و بازده بهعنوان دو رکن اصلی در اتخاذ تصمیمات سرمایهگذاری هستند.
همواره بیشترین بازدهی، با توجه به حداقل مقدار ریسک، معیاری مناسب برای سرمایهگذاری بهحساب میآید. شکل بالا تنها مثالی از چند بازار است که افراد میتوانند در آن با توجه به شرایط خود بازارهای متفاوتی را برای سرمایهگذاری و توزیع ریسک انتخاب کنند. حتی میتوانند بر تعداد بازارهای انتخابی بیفزایند و یا از تعداد آن بکاهند.
مدیریت سرمایه در شرکت ها
مدیریت سرمایه امری بسیار مهم به خصوص در امور شرکتها است. برای مثال اگر یک شرکت به دنبال احداث یک خط تولیدی جدید باشد، برای احداث این خط به مقدار زیادی وجه نقد نیاز دارد. در این مواقع مدیر، سبد سرمایهگذاریِ شرکت را بررسی میکند تا مشخص کند کدام سرمایهگذاریها سریعتر به وجه نقد تبدیل میشوند. اگر درصد عمدهای از سبد شرکت را ملک و ساختمان تشکیل داده باشد مدت زمان زیادی طول میکشد تا این املاک به وجه نقد تبدیل شوند. در حالی که اگر بخش عمدهای از سبد را سهام تشکیل دهد بسیار راحتتر و سریعتر میتواند آن را به وجه نقد تبدیل کند و از پول به دست آمده برای راه اندازی خط تولید جدید استفاده کند.
بنابراین هر فردی چه برای تشکیل سبد شخصی و چه در سمت مدیریت برای تشکیل سبد سرمایه شرکت، میتواند بر اساس اهداف و نیازهای احتمالی خود، یک سبد سرمایهگذاری مطمئن بسازد بهشکلی که در صورت لزوم بتواند از آن استفاده کند.
فرآیند مدیریت سبد سهام
برای اینکه بتوانید یک سبد سهام (پرتفوی) بهینه تشکیل دهید و آن را به طور صحیح مدیریت کنید، در مرحله اول لازم است که با مفاهیم مالی و اصول اساسی آن آشنا شوید. بعد از آشنایی با این موارد میتوان اقدام به ایجاد یک سبد سرمایهگذاری متناسب با ویژگیهای شخصی خود کرد.
هر فرد بعد از یادگیری اصول اساسی مالی میتواند با توجه به میزان ریسکپذیری و بازده مورد انتظار خود اقدام به ایجاد یک پرتفوی بهینه کند و در گذر زمان با توجه به تغییر شرایط، در صورت لزوم پرتفوی خود را اصلاح کند.
یکی از راههای کم کردن ریسک یک پرتفوی تنوعبخشی به آن است. تنوعبخشی با هدف کاهش ریسک پرتفوی تا حداقل مقدارِ ریسک و افزایش بازده پرتفوی تا بالاترین اندازه ممکن انجام میشود.
با تقسیم کردن مبلغ سرمایهگذاری در سهمهای متنوع، میتوان بخشی از ریسک پرتفوی را حذف کرد. برای انجام این کار بهتر است که سهمها، از صنایع و گروههای متفاوت از هم انتخاب شوند تا اگر یک صنعتی دچار مشکل شد تنها بخش کوچکی از سبد سرمایهگذاری شما بهخطر بیفتد.
تنوعبخشی به سبد سرمایهگذاری و سبد سهام
نقل قولی معروف در رابطه با تنوعبخشی وجود دارد که بیان میکند: تمامی تخممرغهای خود را در یک سبد قرار ندهید، تا در صورت افتادن سبد همه تخم مرغهایتان از بین نروند.
نکتهی قابل توجه این است که شما با تنوعبخشی نمیتوانید کل ریسک سبد خود را از بین ببرید، اما میتوانید آن را کم کنید.
ریسک کل
ریسک کل از دو بخش ریسک سیستماتیک و ریسک غیرسیستماتیک تشکیل شده است. ریسک غیرسیستماتیک منحصر به یک دارایی نظیر سهم یک شرکت است، که این ریسک با تنوعبخشی قابل کاهش است.
اما بخش دیگری از ریسک کل، ریسک سیستماتیک یا ریسک بازار است، که به آن ریسک حذفنشدنی هم میگویند. این ریسک از طریق تنوعبخشی کاهش پیدا نمیکند.
نمونهای از ایجاد سبد سهام متنوع را در شکل بالا میبینید. میتوان از گروهها و صنعتهای مختلف یک سهم مناسب انتخاب کرد و تشکیل سبد داد. افراد با استراتژیهای متفاوت میتوانند سبدهای متفاوتی ایجاد کنند.
انواع سرمایهگذاری
سرمایهگذاران به دو طریق میتوانند دست به خرید اوراق بهادار بزنند: اولین شیوه آن است که افراد به طور مستقیم اقدام به خریدوفروش سهام کنند که به آن سرمایهگذاری مستقیم میگویند؛ یا اینکه این کار را از طریق واسطههای مالی انجام دهند، که به آن سرمایهگذاری غیرمستقیم میگویند.
انواع سرمایه گذاران بر مبنای میزان تحمل ریسک
نظریه مطلوبیت مورد انتظار، سه نوع گرایش را بر مبنای میزان تحمل ریسک توسط سرمایهگذاران معرفی کرده است. بر طبق این نظریه سرمایه گذاران به سه دسته تقسیم میشوند:
- ریسکگریز
- ریسکپذیر
- ریسک خنثی
سرمایهگذاران ریسک خنثی افرادی هستند که به میزان ریسک سرمایهگذاری توجهی نمیکنند و تنها به دنبال حداکثر کردن بازدهی خود هستند و میزان مطلوبیت آنها توسط بازدهی سرمایهگذاری تعیین میشود.
برخی از سرمایهگذاریها و داراییها نوسانات بیشتری نسبت به سایر داراییها دارند. در نتیجه سرمایهگذاری در آنها ریسک بیشتری دارد.
گروهی از سرمایهگذاران نسبت به سایرین ریسکپذیرتر هستند؛ در نتیجه میتوانند نسبت به دیگران بهتر با این نوسانات کنار بیایند و آن را تحمل کنند. این افراد زمانی که با دو پروژه با بازدهی یکسان روبهرو میشوند، پروژهای که ریسک بیشتری دارد را برای سرمایهگذاری انتخاب میکنند، زیرا مطلوبیت ناشی از موفق شدن در پروژه پرریسک بیشتر از عدم مطلوبیت ناشی از زیان آنها است.
این افراد تمایل بیشتری به فعالیت در بورس دارند و تمایل کمی به سپردهگذاری در بانک دارند.
سرمایهگذاران ریسکگریز
آخرین دسته، سرمایهگذاران ریسکگریز هستند. این افراد بیشتر به سرمایهگذاری در مواردی که بازدهی مطمئن داشته باشند علاقهمند هستند و از سرمایهگذاری در پروژههای پرریسک دوری میکنند. بیشتر این افراد به سپردهگذاری در بانک روی میآورند و معتقدند که سپردهگذاری در بانک نوعی سرمایهگذاری ایمن است.
این سه طبقه، خود میتوانند هرکدام به سه طبقه متفاوت نیز تقسیم شوند. برای مثال افرادی که در بورس سرمایهگذاری میکنند، همه حاضر به پذیرش سطح یکسانی از ریسک نیستند. مثلا برخی از آنها در سهمهایی که ریسک بسیار زیادی دارند (مثل سهمهایی با وضعیت بنیادی نه چندان خوب که در وضعیت تکنیکالی مناسبی قرار دارند و انتظار رشد سریعی از آنها در آیندهای نزدیک میرود) سرمایهگذاری میکنند. در حالی که برخی دیگر تنها در سهام شرکتهایی بزرگ که وضعیت بنیادی قوی و سود تقسیمی بالا دارند سرمایهگذاری میکنند، در حالی که ممکن است این سهمها رشد آهستهای داشته باشند.
نظریه مطلوبیت مورد انتظار با انتقادهایی نیز مواجه شده که در مقالات بعدی راجعبه آن توضیح داده خواهد شد.
ریسک داراییهای مالی از منظر مدت زمان نگهداری
میتوان ریسک داراییهای مالی را از نظر دوره نگهداری آنها نیز طبقهبندی کرد. به بیانی دیگر ریسک یک سرمایهگذاری زمانی که به دید کوتاهمدت خریداری میشود با ریسک آن وقتی که با دید بلندمدت خریداری میشود، متفاوت است.
با افزایش مدتزمان نگهداری یک دارایی، نوسانات آن کاهش مییابد و ریسک آن تا حدی قابل کنترل خواهد بود.
نقش هیئت مدیره در مدیریت ریسک شرکت چیست؟
وقتی صحبت از مدیریت و مدیریت ریسک شرکتی میشود، هیئت مدیره شرکت نقش اساسی و مهم را برای مدیریت موثر مجموعه خود ایفا میکنند. اما مساله این است که درک این موضوع همیشه و برای همه آسان نیست. نقش هیئت مدیره در مدیریت ریسک شرکت و مدیریت شرکت میتواند شبکهای درهم و پیچیده باشد. اعضای پیشرو شرکت میتوانند سوالاتی از قبیل این که چه کسی در هیئت مدیره پاسخگو است؟ یا اهداف هیئت مدیره به هر چیست؟ را بپرسند.
در حالی که هیئت مدیره هر شرکت نقش مهمی در مدیریت دارند اما باید دقیقا شرح وظایف مدیریت آنها مشخص شده باشد و این مساله که آنها چه مسئولیتهایی دارند و هر کدام از اعضا در زمان مدیریت باید پاسخگو باشند و فرایند مدیریتی آنها و نقش هیئت مدیره باید مشخص شود.
در این مقاله قصد داریم به بسیاری از سوالاتی که ممکن آنالیز ریسک چیست ؟ آنالیز ریسک چیست ؟ است در مورد نقش های اصلی هیئت مدیره در مدیریت ریسک شرکتها داشته باشند را پاسخ دهیم. برای به دست آوردن اطلاعات بیشتر و برای پاسخ به هر سوالی توصیه میکنیم ادامه مطلب را بخوانید.
هیئت مدیره در مقابل چه کسانی باید پاسخگو باشند؟
اول باید از مسئولیتپذیری صحبت کنیم. وقتی نوبت به هیئت مدیره میرسد، باید مشخص شود دقیقا چه کسی در میان آنها مسئولیت اصلی را دارد؟ آیا آنها در سیستم خود تعادل دارند یا اینکه همه آنها نقش حاکمیتی را دارند؟
یک پاسخ بسیار پیچیدهتر برای تعیین سطح پاسخگویی هیئت مدیره حول ماهیت هیئت مدیره میچرخد. اگرچه معمولا سیستم سلسله مراتبی در صدر تفکری مدیریت قرار دارد اما این سیستم سلسه مراتبی سیستم مناسب نیست. هیئت مدیره باید در یک سیستم متعادل کار کنند و هیئت مدیره باید به گروههای مختلف مانند سهامداران، تنظیمکنندهها و ذینفعان شرکت پاسخگو باشند.
نقش هیئت مدیره چیست؟
به عبارت ساده تر، نقش هیئت مدیره در اداره هر شرکت بسیار متفاوت از دیدگاه مدیریتی یا نقش مدیریتی است. آنها باید مسئول کلیه امور باشند. در عوض، هیئت مدیره باید مسئولیت نظارت را بر عهده بگیرد، اما در مورد رسیدگی به کارکردهای روزانه و مدبریتی نباید نگران باشد.
برخی از مسئولیتهای و نقشهای اصلی هیئت را در اینجا بیان خواهیم کرد:
- مدیریت نظارت
- ارائه روشها و مثالهای رهبری سازمانی
- تعیین ارزشهای اصلی شرکت
- ایجاد یک چارچوب اخلاقی برای ساختار سازمانی
- تسهیل تعیین خط مشی استراتژیک
- ایجاد چارچوبی برای کنترل مدیریت ریسک
- نظارت بر مدیریت استعدادها و مدیران ارشد، از جمله بخشهایی از استخدام، برنامه ریزی و جبران خسارت آنها.
همانطور که مشاهده میکنید هیئت مدیره جنبههای مختلفی از مسئولیت را در اداره یک شرکت از جمله بانک دارند که شامل مسئولیت پاسخگویی بخ خصوص در شرایط ریسک را برعهده دارند. صرف نظر از مسئولیت یا وظیفه خاصی که هیئت مدیره بر عهده دارد باید در جهت اطمینان از عملکرد ایمن، سالم و مطابق با قوانین و مقررات و سایر شرایط هم دقت کافی را داشته باشند.
شرایط صلاحیت هیئت مدیره چیست؟
نه تنها باید برای هر کدام از اعضای هیئت مدیره بلکه باید برای کل هیئت مدیره نیز صلاحیتهای عمومی و خاص آنالیز ریسک چیست ؟ در نظر گرفته شود. هیئت مدیره ایده آل با ترکیبی از افراد متنوع ساخته میشود، به عنوان مثال افرادی که دارای دانش ترکیبی هستند به طور معمول میخواهند بهترین و ایدهآلترین هیئت مدیره را تشکیل دهند. تنوع یک اصل مهم در زمان تعیین هیئت مدیره ایده آل است. به عنوان مثال یک هیئت مدیره خوب باید دارای افرادی با سابقه خوب باشد و همچنین باید دارای امکان افشای هرگونه روابط و تعارضات احتمالی در منافعی که باعث میشود آنها برای جلوگیری از رسیدگی به موضوعات خاص خودداری کنند باشد. هیئت مدیره باید به طور فعال به دنبال جمع کردن کاندیداهای متنوعی باشد، این شامل انتخاب افراد از همه قومیتها، جنسها و تخصصهای متنوع میشود.
نقش هیئت مدیره در مدیریت ریسک چیست؟
در هنگام اضافه کردن اعضا به هیئت مدیره باید مدیرانی با مهارت کافی برای مدیریت ریسک نیز در نظر گرفته شود. تنوع تجربه در زمینههای مختلف ریسک و کنترل و همچنین اهمیت به جستجوی مشاوران خارجی مستقل از مدیریت یکی از بهترین راهها برای اطمینان از تنوع در یک هیئت مدیره است. به این ترتیب، داشتن یک رویکرد از بالا به پایین در مدیریت ریسک با درگیر کردن هیئت مدیره و ارتباطی همیشگیی برای اقدامات و رویکردها پیشگیرانه بسیار مهم است تا شرکت در یک روش واکنشی یا واپسگرایانه گیر نیفتد.
در حالی که داشتن مدارک و صلاحیتهای خاص همیشه برای اعضای هیئت مدیره لازم است اما داشتن هیئت مدیرهای متشکل از افرادی با زمینههای تخصصی مختلف از جمله آشنایی با مدیریت ریسک، آشنایی با پیچیدگیها، استراتژی و توانایی پیچیدگیهای هر سازمان و خطراتی که هر شرکت را تهدید میکند بسیار لازم است.
مدیریت ریسک در فارکس چیست؟ آموزش مدیریت ریسک فارکس
مدیریت ریسک مناسب و درست به معامله گران ارزهای بین المللی و دیگر دارایی ها، این اجازه را می دهد تا از ضررهایی که ممکن است به دلیل نوسانات حاصل از بالا و پایین شدن ارزها به آنها وارد شود، جلوگیری به عمل آورد.
در حقیقت، داشتن یک برنامه مدیریت ریسک به جا و درست در فارکس، معاملات کم استرس تر، کنترل شده تر و امن تری را، برای تریدرها فراهم می کند. از آنجا که معامله کردن در بازار فارکس و در کل بازارهای مالی، شامل ریسک کردن می باشد، در نتیجه مدیریت ریسک نقش بسیار حیاتی، درست مثل نقش شاهرگ در بدن انسان، در معاملات ارزها بازی می کند.
معامله گران محتاط و حرفه ای بازار فارکس، برای جلوگیری از این ضرر و خسران ها، و برای مقابله با نوسانات احتمالی و ناگهانی مارکت، از استراتژی های مناسب و دقیقی استفاده می کنند. آنها، از معاملات و پوزیشن های بازشان، مثل فرزندانشان مراقبت می کنند و سعی می کنند با استفاده از ترفندهایی که در ادامه برای شما توضیح خواهیم داد، از زیان های احتمالی شان جلوگیری کنند.
تحقیقات نشان می دهد بالای 50% از معامله گرانی که در بازارهای مالی؛ مخصوصا فارکس، ضرر می کنند به خاطر رعایت نکردن مدیریت ریسک و نداشتن استراتژی آنتی ریسک است.
معامله گران موفق و هوشیار مارکت آگاه هستند که مدیریت ریسک، یکی از ابزارهای بسیار مهم و حیاتی و جزء لاینفک طرح معاملاتی آنها است.
نکاتی را که با هم در این مقاله یاد خواهیم گرفت، به شرح زیر است:
مدیریت ریسک در فارکس چیست، چرا مدیریت ریسک در فارکس اهمیت دارد، ریسکهای معاملات فارکس کدامند، بهترین استراتژی های مدیریت ریسک در فارکس، چطور مدیریت ریسک کنیم، در هر معامله فارکس چقدر باید ریسک کنیم، نتیجه گیری.
مدیریت ریسک در فارکس چیست؟
مدیریت ریسک شامل اعمال ویژه ای است که به تریدرها اجازه می دهد در مقابل نوسانات و زیان های احتمالی بازار، ایستادگی کنند. درست است که ریسک بزرگتر مساوی است با سودها و بازگشت های احتمالی بیشتر، ولی همین ریسک بزرگتر می تواند بلای جان هر تریدری نیز بشود.
نتیجتا اینکه شما به عنوان یک تریدر قابلیت مدیریت ریسکتان را داشته باشید، یعنی بتوانید سودتان را بالا برده و ضررتان را به حداقل برسانید، در حقیقت شاه کلید معاملات در بازار فارکس را در دستانتان دارید. حال سوال اینجاست که چطور می شود این کار را انجام داد؟!
پاسخ شما در گرو خواندن ادامه این مقاله جدید و بی نظیر است. در واقع، مدیریت ریسک شامل مواردی از قبیل: داشتن سایز پوزیشن درست، گذاشتن حد ضرر، کنترل احساست و موارد دیگری می باشد که تا انتهای این مقاله، با شما به اشتراک خواهیم گذاشت. رعایت کردن نکات ساده ولی حیاتی ذکر شده، دقیقا نشان دهنده تفاوت یک تریدر حرفه ای با یک معامله گر آماتور است.
چرا مدیریت ریسک در فارکس اهمیت دارد؟
مدیریت ریسک یکی از مهمترین عناوین و موضوعات در دنیای تریدینگ است. چرا مدیریت ریسک تا این اندازه مهم و حیاتی است؟ خوب، ما داریم درباره یک تجارت سودآور صحبت می کنیم و برای به سود رسیدن و پول درآوردن، باید یاد بگیریم که چگونه از ریسک های موجود، مواظبت کنیم و ریسکمان را مدیریت کنیم.
بسیاری از تریدرها کاملا احساسی و بدون داشتن مدیریت ریسک و آگاهی لازم، بدون هیچ محافظی وارد معاملات شده و شروع به ترید کردن می کنند. در حقیقت کسی که بدون مدیریت ریسک وارد پوزیشنی می شود، درست در حال قمار کردن است و نه ترید کردن.
مدیریت ریسک شما را قادر می سازد تا از یک سری قوانین و ابزارهای درست برای جلوگیری از ضررهای ناشی از نوسانات جفت ارزها استفاده کنید. شما با مدیریت ریسک در بازارهای مالی با اطمینان بهتر و آرامش خاطر بیشتری، ترید خواهید کرد.
داشتن مدیریت ریسک مثل بستن کمربند اتومبیل تان است. بستن کمربند نمی تواند جلوی تصادفات احتمالی شما را بگیرد ولی، می تواند ریسک از بین رفتنتان را کاهش دهد. در واقع شما باید قبل از بازکردن حساب واقعی، استراتژی های مدیریت ریسک را که در ادامه با شما به اشتراک خواهیم گذاشت، در حساب مجازی تان آزمایش کنید.
ریسکهای معاملات فارکس کدامند؟
1- ریسک معاملات ارزها: همان ریسک مرتبط با نواسانات قیمت های ارزها است که آنها را ارزانتر یا گرانتر می کند.
2- ریسک نرخهای بهره: دومین ریسک، مرتبط به افزایش یا کاهش ناگهانی نرخهای بهره است که فرار بودن قیمتها را تحت تاثیر قرار می دهد. تغییرات نرخهای بهره در بازار فارکس بسیار مهم هستند زیرا سطح هزینه ها و سرمایه گذاری درون یک اقتصاد، به وسیله آنها افزایش یا کاهش می یابد.
3- سومین ریسک، ریسک نقدینگی است. این به این معنی است که شما به عنوان یک تریدر، برای جلوگیری از ضرر، نمی توانید سریعا یک دارایی را بخرید یا بفروشید. حتی با اینکه فارکس یک بازار با نقدینگی بسیار بالا است، ولی در این مارکت هم زمانهای خاصی وجود دارد که این نقدینگی بالا می باشد. این مسئله به ارز مورد انتخاب شما و قوانین کشور مرتبط با آن ارز، بستگی دارد (البته فراموش نکنید این مساله درباره ارزهای ماژور نیست چرا که شما می توانید با یک کلیک کردن، آنها را خریده و یا بفروشید).
4- چهارمین ریسک، ریسک استفاده از لورج یا همان اهرم است. همانطور که می دانید استفاده از اهرم، همانقدر که می تواند سودده باشد، می تواند به شما ضرر و زیان هم بزند. در حقیقت شما با استفاده از اهرم با پول کمتر، وارد یک معامله بزرگتر می شوید.
بهترین استراتژی های مدیریت ریسک در فارکس
برای مدیریت ریسک در فارکس، شما نیازمند داشتن یک برنامه قوی و مناسب هستید. داشتن این برنامه و مهمتر، متعهد بودن به آن، چراغ راه شما در وادی تریدینگ است. در ادامه ما راهکارهای مناسبی برای جلوگیری از ضرر وزیان در معاملات، به شما معرفی می کنیم.
1- قبل از ورود به معاملات واقعی، حتما آموزش های لازم درباره فارکس و ریسکهای احتمالی آن را ببینید.
2- یک برنامه معاملاتی هوشمند تدوین کنید و متعهدانه نسبت به آن وفادار باشید و به آن عمل کنید.
3- قبل از ورود به فضای واقعی، استراتژی معاملاتی تان را درست کرده و حداقل چند ماه در فضای مجازی، آن را تست کنید.
4- هرگز بیشتر از آن چیزی که نمی توانید تحمل کنید، ریسک نکنید و سرمایه تان را به خطر نیاندازید.
5- حتما از نسبت ریسک به ریوارد مناسبی استفاده کنید. به زبان ساده، همیشه از خودتان این سوال را بپرسید: چقدر از سرمایه ام را حاضرم در این معامله به خطر بیاندازم؟ معمولا حرفه ای ها بیشتر از 2 الی 3% از کل سرمایه شان، ریسک نمی کنند.
6- مقدار تریدی که می کنید را بسته به اندازه ریسکی که درگیر معامله می کنید، تغییر دهید.
7- اندازه لورج یا اهرمتان را همیشه هوشمندانه انتخاب کنید.
8- قبل از ورود به هر معامله ای، نقاط ورود و خروجتان را مشخص کنید.
9- حتما از دستور حد ضرر یا استاپ لاس برای جلوگیری از کال مارجین شدن، استفاده کنید.
10- از دستور حد سود در هر تریدی استفاده کنید و سعی کنید این سطح، واقع گرایانه باشد.
11- در ادامه استفاده از فرمان حد سود و برای حمایت از سودهایتان در معاملات سودده، حتما از دستور حد سود پله ای استفاده کنید.
12- همیشه خودتان را برای بدترین شرایط هم آماده کنید.
13- خویشتنداری را در معاملات تمرین کنید و هرگز به صورت افراطی و قمارگونه، ترید نکنید.
14- کنترل کردن احساسات را در معاملاتتان، تمرین کنید.
15- فقط دارایی ها یا جفت ارزهایی را ترید کنید که از لحاظ فاندامنتالی با آنها آشنا هستید.
16- همیشه اخبار فاندانتالی و تقویم اقتصادی فارکس را دنبال کنید و بدون این ابزارها، ترید نکنید.
17- مراقب ترید کردن ارزها و یا دارایی هایی که نقدینگی کمتری در آنها وجود دارد، باشید. چرا که با ورود به این معاملات ممکن است در زمان فروششان، دچار مشکل شوید.
18- همیشه از سایز معاملات مناسب استفاده کنید.
19- حتما از یک ژورنال معاملاتی استفاده کنید و تمام وقایع، مخصوصا احساساتتان را قبل، در حین و بعد از ترید، در آن مکتوب کنید.
چطور مدیریت ریسک کنیم؟
راههای زیادی برای مدیریت ریسک وجود دارند. ما در اینجا 4 روش تایید شده را برای شما توضیح می دهیم. اولین روش، پذیرفتن ریسک به عنوان جزئی جدانشدنی در هر نوع معامله ای است. اگر وارد دنیای ترید شده اید، باید بپذیرید که انجام هرگونه معامله ای، همراه با ریسک است. ولی منظور ما از پذیرفت ریسک، چیز دیگری نیز می باشد.
گاهی هزینه صرف نظر کردن از یک ریسک، آنقدر بالا است که مجبور می شوید آن را بپذیرید. روش دوم، انتقال یا جابجایی ریسک است. منظور از انتقال، یک نوع بیمه کردن خطرات وجود در معاملاتتان می باشد.
روش سوم و چهارم، کاهش دادن ریسکهای موجود و حذف کردن ریسک می باشد. منظور از کاهش دادن، اضافه کردن ابزارهایی است که موجبات حمایت بیشتر از سرمایه تان را فراهم می کند. در انتها گاهی پیش می آید که شما مجبور می شوید خطرات موجود در تریدهایتان را کلا حذف کنید.
در هر معامله فارکس چقدر باید ریسک کنیم؟
ریسک کردن در هر معامله ای در فارکس، باید مقدار کوچکی از کل سرمایه تان باشد. برخی از معامله گران عدد 2% را برای هر معامله ای، منطقی می دانند. این مسئله به این معنی است که اگر بر فرض مثال، کل سرمایه شما 5000 دلار می باشد، شما به هیچ عنوان نباید بیشتر از 2% این 5000 دلار یعنی 100 دلار در هر ترید، ریسک کنید.
حال، نکته بسیار مهم این قانون طلایی و نجات دهنده این است که شما باید 50 معامله اشتباه انجام دهید، تا کل سرمایه تان (5000 دلار) را از دست بدهید و کال مارجین شوید. این مسئله برای کسی که فارکس را به صورت اصولی و علمی دنبال می کند، بعید است. نتیجتا، متوجه می شویم که اگر در هر مارکتی که هستیم به اصول و قوانین آنجا پایبند باشیم، درصد ضررهایمان را کم و امکان به سود رسیدنمان را افزایش می دهیم.
نتیجه گیری
در کل نباید این نکته را فراموش کنیم که ریسک کردن، جزو نهاد و فطرت هر معامله ای ایست ولی اگر از قبل، مدیریت ریسک را به عنوان یک فاکتور حیاتی در نظر بگیریم، جای نگرانی خاصی وجود ندارد.
به عنوان یک قانون باید همیشه به خاطر داشته باشیم که استفاده از اهرم های بالا و غیر اصولی، ریسک کال مارجین شدن و از دست رفتن تمام سرمایه مان را افزایش می دهد. در نتیجه، اگر همیشه قوانین مدیریت ریسک را در نظر بگیریم و به آن متعهد و پایبند باشیم، هرگز دچار ضررهای خطرناک و نابود کننده نمی شویم.
ریسک و انواع آن
بانک ها و موسسات مالی در سراسر دنیا و در اقتصاد های گوناگون کشور ها، به عنوان ارکان مهم و اثر گذار در انواع فعالیت های اقتصادی و بازرگانی شناخته می شوند.
اکثر اشخاص برای سپرده گذاری یا استقراض وجه نقد، با این نوع از نهاد ها سر و کار دارند و همچنین در کنار آن، دولت و مراجع نظارتی مالی، با ایجاد رابطه نزدیک با این موسسات، در صدد تثبیت سیاست های پولی و مالی و کسب اعتماد از توانایی و اثر بخشی مقرراتی که برای تامین سلامت اقتصادی و مالی جامعه وضع شده، می باشند.
در این بین، شناسایی انواع ریسک و خطراتی که عملیات گوناگون بانک ها و موسسات اعتباری را تحت شعاع خود قرار می دهد، یکی از ابزار هایی است که مدیریت ارشد می تواند با استفاده از آن، از وقوع خطرات احتمالی جلوگیری نموده و یا دامنه آسیب رسانی آنها را تا میزان قابل قبولی کاهش دهد که تحت عنوان مدیریت ریسک مورد استفاده قرار می گیرد.
مفهوم ریسک:
در واقع می توان گفت که ریسک ها حاصل از قرار گرفتن نهاد های مالی در برابر عدم قطعیت ها و عدم اطمینان از نتیجه رخداد ها می باشند. برخی مواقع می توان به کمک تحلیل های آماری، احتمال وقوع هر یک از نتایج محتمل را برآورد نموده و پیامد های آن را تا حدی پیش بینی کرد.
کاملا واضح و مشخص است که هر اندازه این بررسی ها جزئی و دقیق تر باشند و جنبه های مختلف را در نظر گرفته بگیرند، نتایج به دست آمده از فضای عدم اطمینان مطلق به سمت عدم اطمینان های نسبی حرکت خواهد نمود.
ماهیت و اثر ریسک:
اثر ریسک دارای سه نوع ماهیت متفاوت زیر می باشد:
- ریسک کوتاه مدت: این نوع ریسک به ریسک ناشی از عملیات و فعالیت ها مرتبط است.
- ریسک میان مدت: این نوع ریسک به تاکتیک های شرکت مرتبط است.
- ریسک بلند مدت: این نوع ریسک به استراتژی های کلی شرکت مرتبط است.
مدیریت ریسک:
اصطلاح مدیریت ریسک در تمامی کسب و کار ها شامل روش ها و فرآیند هایی می باشد که سازمان ها به منظور مدیریت انواع ریسک و استفاده از فرصت هایی که منجر به دست یابی به اهداف خاص بیزینس خاص خود استفاده می کنند.
بنابراین می توان گفت که مدیریت ریسک سرمایه گذاری به عنوان یکی از اصلی ترین زیر شاخه های مدیریت ریسک هم در سطح جزئی و هم در سطح کلی قابل استفاده است.
موسسه مشاوران مطالعه مقاله ارزیابی ریسک را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.
مدیریت ریسک و انواع آن
انواع ریسک:
در حالت کلی دسته بندی های مختلفی آنالیز ریسک چیست ؟ برای انواع ریسک در منابع گوناگون ارائه شده است که یکی از آنها، ریسک های تجاری (Business Risk) و ریسک های غیر تجاری (Non-Business Risk) می باشد.
ریسک های تجاری، به ریسک هایی گفته می شود که یک بنگاه یا کسب و کار، کاملا به آن واقف است و از آن برای ایجاد مزیت رقابتی و ایجاد ارزش برای سهامداران استفاده می نماید، در حالی که ریسک هایی که آنالیز ریسک چیست ؟ کسب و کار کنترلی روی آنها ندارد، ریسک های غیر تجاری نامیده می شود.
ریسک های مالی (Financial Risks) در گروه ریسک های تجاری قرار دارند که از زیان های احتمالی در بازار های مالی ناشی می شوند.
ریسک سیستماتیک و غیر سیستماتیک:
دسته بندی دیگری از انواع ریسک که به طور خاص روی ریسک های مالی تعریف می شود، عبارت است از ریسک های سیستماتیک (Systematic Risks) و آنالیز ریسک چیست ؟ ریسک های غیر سیستماتیک (Nonsystematic Risks).
ریسک های سیستماتیک یا تنوع ناپذیر (Nondiversifiable Risks) عبارتند از ریسک هایی که تمامی اوراق بهادار را تحت تاثیر خود قرار می دهند.
انواع ریسک سیستماتیک:
- ریسک نرخ بهره
- ریسک تورم
- ریسک نرخ ارز
- ریسک سیاسی
- ریسک بازار
ریسک های غیر سیستماتیک یا اصطلاحا تنوع پذیر (Diversifiable Risks) آنهایی هستند که بر یک یا چند نوع اوراق بهادار اثر گذار می باشند.
انواع ریسک آنالیز ریسک چیست ؟ غیر سیستماتیک:
- ریسک های اعتباری
- ریسک های تجاری
- ریسک های مالی
- ریسک های نقدینگی
- ریسک های عملیاتی
درواقع مطابق دسته بندی فوق، ریسک کلی یک دارایی یا یک کسب و کار به صورت زیر در نظر گرفته می شود:
ریسک های قابل اجتناب (غیر سیستماتیک) + ریسک های غیر قابل اجتناب (سیستماتیک) = ریسک کلی
و از آنجایی که عوامل سیستماتیک از شرایط کلی بازار و عوامل غیر سیستماتیک از شرایط خاص یک کسب و کار ناشی می شوند، می توان گفت:
ریسک کلی یک دارایی = ریسک های مختص شرکت + ریسک های بازار
همان گونه که پیش تر بیان شد، ریسک های مختلفی در دل ریسک های سیستماتیک و غیر سیستماتیک وجود دارد که شرح آنها در منابع مختلف ارزیابی و مدیریت ریسک گنجانده شده است.
در این میان چهار ریسک اصلی موجود هستند که تاثیر گذاری بیشتری نسبت به بقیه دارند و در بحث اندازه گیری و مدیریت ریسک نقش پررنگ تری را ایفا می کنند که در ادامه مطلب به آنها پرداخته شده است.
ریسک های بازار:
ریسک بازار، به ریسک های زیان ناشی از حرکات یا نوسانات غیر منتظره در قیمت ها یا نرخ های بازار گفته می شود.
در حالت کلی نمی توان ریسک بازار را از ریسک هایی هم چون ریسک اعتباری و عملیاتی تفکیک نمود زیرا گاهی اوقات این ریسک ها، خودشان منشا ایجاد ریسک بازار هستند.
ریسک های اعتباری:
این نوع، ماحصل این رویداد هستند که طرف قرارداد، نخواهد یا نتواند به مواردی که در قرارداد به آنها متعهد شده است، عمل نماید.
تاثیر ریسک های اعتباری با هزینه جایگزینی وجه نقد ناشی از نکول (Default) طرف قرارداد سنجیده می شود.
این ضرر شامل احتمال نکول (Probability of Default)، مبلغ تحت نکول (Exposure at Default) و نرخ بازیافت (Recovery Rate) می شود.
به بیان دیگر می توان گفت که ریسک های اعتباری، ضرر های محتملی هستند که در اثر یک رخداد اعتباری اتفاق افتاده باشند، که رخداد اعتباری نیز زمانی که توانایی طرف قرارداد در انجام تعهداتش تغییر کند، اتفاق می افتد.
علاوه بر این، ریسک اعتباری شامل ریسک دولت ها زمانی که روی نرخ های برابری ارز اعمال نظر می کنند نیز می گردد.
موسسه مشاوران مطالعه مقاله ریسک شرکت های حسابداری را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.
ریسک های اعتباری
ریسک های نقدینگی:
ریسک های نقدینگی در حالت کلی دو صورت دارند:
ریسک نقدینگی دارایی یا Asset Liquidity Risk:
ریسک نقدینگی دارایی که گاه با عنوان ریسک نقدینگی بازار-محصول نیز نامیده می شود زمانی که معامله با قیمت رایج بازار قابل انجام نباشد، ظاهر شده آنالیز ریسک چیست ؟ و بین طبقات دارایی های مختلف در زمان های متفاوت، نسبت به شرایط بازار می تواند تغییر کند.
ریسک های نقدینگی تامین مالی یا Funding Liquidity Risk:
که ریسک جریان وجه نقد (Cash Flow Risk) نیز نامیده می شود، به ناتوانی پرداخت تعهدات بر می گردد، که می تواند به نقد کردن سریع و تبدیل ضرر روی کاغذ به ضرر واقعی، منجر شود.
ریسک های عملیاتی:
ریسک عملیاتی همان گونه که از نامش مشخص است، ناشی از اشتباهات و خطا های فنی حین عملیات کسب و کار است.
اشتباهات مدیریتی، فقدان تجربه و دانش کافی از حوزه کسب و کار، نقص در اطلاعات، مشکل در پردازش داده ها و معاملات و غیره، همگی می توانند سر منشا ریسک های عملیاتی تلقی شوند.
باید توجه داشت که عواقب ریسک عملیاتی اما تنها مختص فرآیند های عملیاتی کسب و کار نخواهد آنالیز ریسک چیست ؟ بود و گاه منجر به ریسک های اعتباری و بازار نیز می تواند گردد.
اگر این مطلب برای شما رضایت بخش بوده است، مطالعه مقاله کشف تقلب را به شما پیشنهاد می کنیم.
مدیریت ریسک در بازار ارزهای دیجیتال
وقتی از بازار ترید ارز دیجیتال سخن می گوییم، باید بدانیم که در هر بازاری، یک سری اصول کلی حکم فرماست. درست است که علم بررسی بازار از اهمیت بسزایی برخوردار است و همچنین بهره مندی از اندیکاتور هایی همانند اندیکاتور ایچیموکو نیز مهم تلقی می شود، اما در این مقاله قصد داریم به یکی از قوانین نانوشته بازار ها بپردازیم. آن هم چیزی نیست جز مقوله مدیریت ریسک. پس با تیم توکن باز همراه باشید.
مفاهیم کلی:
- مدیریت ریسک در بازار ارز دیجیتال چیست؟
- روش هایی برای مدیریت ریسک
- انواع مدیریت ریسک در حوزه رمز ارزها
- مفهوم ریسک در بازارهای مالی و ارزهای دیجیتال
- تنوع سازی سبدها برای کم کردن ریسک
مدیریت ریسک در بازار ارز دیجیتال چیست؟
باید بدانیم رمز ارزها، داراییهایی غیر متمرکز محسوب می شوند که این دارایی ها برعکس ارزهای فیات (ارزهای رایج کشوری) تحت نظارت و کنترل هیچ سازمان یا مرجع نظارتی نمی باشند. همانطور که می دانیم هیچ تریدری در 100% معاملات خود موفق نخواهد بود و این موضوع را تنها 1% از بهترین تریدرهای جهان میدانند. به همین جهت می باشد که تریدرهای برتر و موفق بیش از آنکه خود را یک تریدر (معاملهگر) تلقی کنند، نخست سعی بر آن دارند که ریسک معاملات را کاهش داده و به خوبی آن را مدیریت کنند.
این بدان مفهوم است، زمانی که قیمت رمز ارز کاهش پیدا می کند، اقدام به خرید آن ارز نموده و در روند صعودی و سقف قیمت بفروش برسانند. آنچه حائز اهمیت است نحوه عملکرد این استراتژی می باشد که کاملاً به بازۀ زمانی وابسته است.
برای مثال: اگر در سال گذشته اقدام به خرید بیت کوین کرده بودید و در زمان مطلوب می فروختید، محتملاً سود خوبی عاید شمای کاربر شده بود.
اما مشکل اصلی بیشتر کاربران آن است که نمیدانند چه زمانی دارایی خود را بفروشند و در چه هنگام اقدام به خرید کنند، که تمامی این موارد نمایانگر ریسک بازار در حوزه ی رمز ارزها می باشد.
risk management
باید دانست هر مرتبه ای که وارد معاملهای می شوید، باید برنامهریزی دقیقی داشته باشید تا بدانید زمان مناسب خروج از آن چه هنگامی می باشد تا سود مطلوب حاصل شود.
روش هایی برای مدیریت ریسک
به عبارت دیگر، مدیریت ریسک رمز ارزها را می توان سیستمی دانست که به تریدر این امکان را می دهد که به مدیریت موفق ریسک های موجود در هر ترید بپردازد. برخی از روش هایی که استراتژی مدیریت ریسک مطلوب را به ارمغان می آورند به شرح زیر می باشند:
غلبه بر احساسات
همانطور که می دانیم در حوزه ی دیجیتال همانند هر حوزه ای دیگر، شما سرمایه گذار تلقی می شوید و اساسی ترین نکته برای یک سرمایه گذاری موفق، مدیریت و غلبه بر احساسات می باشد. امری که باید بدانید آن است که از شاخه به شاخه شدن و نگرانی بیش از حد، قادر است ضمن ایجاد حس نگرانی و ترس شدید، موجب تضرر برای شمای کاربر شود.
اگر قصد دارید در رمز ارزی سرمایه گذاری کنید، تحلیل فاندامنتال و پیشینه ی آن را به درستی و کاملاً مورد بررسی و مطالعه قرار دهید. پس از آن با یک تحلیل تکنیکال مطلوب و ضمن توجه به پیشینه ی آن رمز ارز و روندی که هم اکنون در پیش گرفته است، به بازار ورود کرده و روی آن رمز ارز سرمایه گذاری کنید.
پایبندی به قوانین مدیریت ریسک و سبد سرمایه گذاری مطلوب
در حوزه ی رمز ارزها و به طور کلی همه ی بازارهای مالی، مبحثی به نام Portfolio integration وجود دارد که به معنای تحت لفظی یکپارچه سازی ارزها می باشد. اما در معنای بازاری آن، منظور درست کردن سبدی از رمز ارزها یا سهم های مطلوب، صرف سرمایه گذاری می باشد. هیچ وقت نباید همه ی دارایی خود را در یک رمز ارز و یا یک سهم خاص متمرکز و خلاصه کنید و باید همه ی دیگر ابعاد مارکتی که در آن فعال هستید را نادیده بگیرید.
عدم وجود سود هنگفت و یک شبه
این موضوع صحت دارد که برخی از تریدرها با سرمایه گذاری در رمز ارزهای خاصی توانسته اند به سود هنگفت و یک شبه دست یابند. اما این یک استثنا تلقی شده و در اکثریت موارد صدق نمی کند. پس لازم است بدانید که سرمایه و دارایی خود را معطوف به ظن و گمان نکنید و با بررسی درست و به موقع یک رمز ارز با دیدگاه بلند مدت بر روی آن سرمایه گذاری نمایید.
risk management
در صورت عدم مهارت، با تمامی سرمایه به ترید نپردازید!
همه ی افراد نیاز است گاهی ریسک کنند و این ریسک کمک میکند مهارت و علم، مورد سنجش قرار گیرد. به طور مثال: در بیشتر وقت ها می گویند: “برای یادگیری شنا باید در آب شیرجه زد”
اما این موضوع در دنیای دیجیتال بسیار خطرناک و پر ریسک خواهد بود. برای کسب مهارت در حوزه ی ترید هیچ گاه نباید نسنجیده عمل کرد و بی هوا در این امر شیرجه زد و انتظار پیشرفت داشت. برای کسب مهارت تنها بخش کوچکی از دارایی خود را در این حوزه و مختص به ترید قرار دهید و بخش اعظم آن را با دید بلند مدت هودل یا هولد کنید.
داشتن حد ضرر و حد سود
بدترین آفت در بازارهای مالی و حوزه ی دیجیتال، طمع می باشد. پس سعی کنید هرگز در این بازارها طمع نکنید و برای آنالیز ریسک چیست ؟ سرمایه خود حد ضرر و سود تعبیه کنید.
به طور مثال: اگر در معامله ای حد ضرر خود را 10% تعبیه کرده اید با ریزش رمز ارز هدف و عبور از حد ضرر تعبیه شده، لازم است رمز ارز مد نظر را فروخته و در زمان مطلوب مجدداً به بازار ورود کنید. در مبحث سود نیز همین قضیه استوار است اگر سود خود را در رمز ارز مدنظر 20% درصد در نظر گرفته اید، زمانی که به کسب این سود رسیدید، فوراً پوزیشن مد نظر را بسته و از معامله خارج شوید و صرف طمع بیشتر پوزیشن خود را باز نگه ندارید.
عدم پیگیری بازار به صورت بیش از حد
در این مبحث جمله ی معروف وارن بافت حکمرانی می کند: بازار را بیش از حد پیگیری نکنید. زیرا پیگیری بیش از حد بازار موجب می شود که حس ترس و گاهاً اضطراب به سوی شمای کاربر هجوم آورده و شما را به سوی معامله ای اشتباه ترغیب نماید. برای تسلط بر احساسات خود، به پیگیری بیش از حد بازار نپردازید و همواره برای پیگیری بازار برای خود قوانین و مقرراتی را لحاظ کنید. ضمن آنکه به تحلیل خود ایمان راسخ داشته و همواره در جهت کاهش خطای تحلیل های خود، دنبال یادگیری و بروزرسانی خود باشید.
انواع مدیریت ریسک در حوزه رمز ارزها
در تمامی سرمایه گذاری ها، چه حوزه ی دیجیتال و چه بازارهای مالی دیگر همواره ریسک هایی وجود دارد که تریدرها قادرند به سهولت و با شناخت صحیح آنان، به مدیریت آنان پرداخته و سرمایه گذاری ایمن تری را تجربه کنند.
انواع ریسک در سرمایه گذاری رمز ارزها عبارتند از :
•فهمیدن بازار مطلوب
•تحلیل تکنیکال
•صرافی های آنلاین
• انتقال در شبکه
• حفظ و نگهداری درست و صحیح
به غیر از موارد یاد شده می توان ده ها یا حتی بیشتر ریسک های موجود را در نظر گرفت که در سرمایه گذاری رمز ارزها موجود می باشد که برای مدیریت هریک از آنان روشی متمایز تعبیه و در نظر گرفته شده است.
مفهوم ریسک در دنیای سرمایه گذاری و بازارهای مالی
همانطور که بارها و بارها شنیده ایم و یا به عینه دیده ایم، می دانیم که بیش از 85% اشخاصی که در بازارهای مالی فعالیت می کنند با شکست خوردن مواجه می شوند و این شکست موجب برباد رفتن بخشی یا حتی کل سرمایه آنان می شود. علت این موضوع واضح و مبرهن است که در بطن، مفهومی به نام مدیریت ریسک پنهان شده است.
ریسک در بازارهای مالی الزاماً به معنا و مفهوم خطر و به صدا در آمدن آلارم قرمز نیست. ریسک ابداً بد نیست. باید بدانیم ریسک تنها ارزیابی میزان خطر سرمایه گذاری در قبال میزان سود بدست آمده است و این موضوع مستلزم مدیریت است.
عموماً افراد با شنیدن لفظ ریسک تنها آلارم قرمزی را در ذهن تداعی می کنند که حکم خطر دارد. اما همانطور که در جمله بالا دیدیم، ریسک را به بیان بهتر می توان اینگونه بیان کرد که مجموعه ای از رفتار هایی است که در یک مدار متعادل با هم دیگر در حال ارتباط هستند.
تنوع سازی سبدها برای کم کردن ریسک
ایجاد تنوع یکی از استراتژی ها برای مدیریت ریسک های سرمایه گذاری می باشد. که با سرمایه گذاری کردن بر روی ارزهای گوناگون، قادر خواهیم بود ریسک و خطر از دست دادن دارایی را تا حد امکان کاهش دهیم. به طور کلی متنوع سازی، بیانگر آن است که تمامی تخم مرغ های خود را در یک سبد قرار ندهیم. زیرا یک ضربه باعث نابودی تمامی یا بیشتر تخم مرغ ها خواهد بود در دنیای دیجیتال هم این قضیه استوار است.
هدف از ایجاد تنوع، آن است که بتوانیم ریسک های غیر سیستماتیک را محدود کنیم. تنوع سازی موجب کاهش تاثیرگذاری می شود. البته باید بدانیم زمانی تنوع سازی کارساز خواهد بود که دارایی های منتخب هیچ همبستگی و ارتباطی با یک دیگر نداشته باشند.
دیدگاه شما