انواع سرمايه‌گذاری ها
درخصوص انواع سرمایه گذاری ها باید گف ت ، سرمایهگذاری ممک ن است به اشکال مختلفی صورت گیرد و به دلایل گوناگونی نگهداری شود. برخی سرمایهگذاریها ممکن است در قالب اسنادی که بیانگر بدهی پولی به دارنده آنهاست، ظاهر بشوند (نظیر برخی اوراق مشارکت). برخی از این سرمایهگذاریها ممکن است متضمن سود تضمین شده حداقلی باشند. سرمایهگذاریها همچنین می‌توانند در قالب مالکیت سهام یک واحد تجاری دیگر ظاهر شوند. این سرمایهگذاریها بیانگر حقوق مالی است. سایر اشکال سرمایهگذاری شامل نگهداری داراییهای عینی مثل زمین و ساختمان، فلزات گرانبها یا دیگر کالاها ازجمله آثار هنری است. انواع سرمایهگذاری های مختلف ازنظر سهولت تبدیل به وجه نقد یا سایر داراییها، میزان داد و ستد و ماهیت بازار مربوط ویژگیهای متفاوتی از خود بروز می‌دهند.
ماهیت و سطح سرمایهگذاری یک واحد تجاری و حجم فعالیت آن در زمینه خرید، نگهداری و فروش سرمایهگذاریها در واحدهای مختلف فرق می‌کند. برای برخی واحدهای تجاری خصوصاً واحدهایی که در بخشهای خاص خدمات مالی فعالیت دارند، فعالیت سرمایهگذاری بخش عمده عملیات واحد تجاری را تشکیل می‌دهد و عملکرد آن در زمینه سرمایهگذاری به میزان قابل ملاحظه‌ای برنتایج عملیات آن تأثیر می‌گذارد.
” انواع سرمایهگذاری ها از نظر استانداردهای حسابداری ایران “
برخی واحدهای تجاری ازقبیل شرکتهای تخصصی سرمایهگذاری صرفاً در زمینه نگهداری و مدیریت پرتفوی سرمایهگذاری در بلندمدت فعالیت می‌کنند تا برای صاحبان سرمایه خود درآمد یا رشد سرمایه فراهم آورند. برای سایر واحدهای تجاری، سرمایهگذاری ممکن است به عنوان یک منبع وجوه مازاد نگهداری شود و بخشی از فعالیت مدیریت وجوه نقد آن را تشکیل دهد. همچنین یک واحد تجاری ممکن است به‌منظور اعمال نفوذ قابل ملاحظه یا اعمال کنترل برسیاستهای مالی و عملیاتی واحد تجاری دیگر، در سهام آن سرمایهگذاری کند. بعلاوه سرمایهگذاری ممکن است به‌منظور تحکیم رابطه تجاری یا دستیابی به یک مزیت تجاری نگهداری شود.
برای برخی سرمایهگذاریها، بازار فعالی وجود دارد که برمبنای آن، می‌توان ارزش بازار سرمایهگذاری را تعیین کرد. برای این سرمایهگذاریها، ارزش بازار شاخص ارزش منصفانه سرمایهگذاری است. در مورد سایر سرمایهگذاریها، بازار فعالی وجود ندارد و برای تعیین ارزش منصفانه از طرق دیگری استفاده میشود.
انواع سرمایه‌گذار
سرمايه گذاري ها:( انواع سرمایه گذاری ها - آزمون کنترل داخلی - آزمون محتوا حسابرس)
تعریف حساب سرمایه گذاری:
بکارگیری وجوه نقد مازاد بر نیازهای شرکتها با اهمیت ترین سرمایه گذاری از دیدگاه حسابرسان سهام و اوراق قرضه است چون ارزش ریالی آن بیش از سایر سرمایه گذاری ها است.
اهداف سرمایه گذاری در سهام:
1- کسب درآمد و سود ---- تحکیم موقعیت و کسب امتیاز تجاری و حق کنترل
انواع سرمایه گذاری:
1- سرمایه گذاری(بلند مدت) :وجوهی که به مصرف خرید سهام شرکت ها به موسساتی میرسد که فعالیت آنها مکمل یا لازمه ادامه فعالیت موسسه سرمایه گذاری بوده ودر بردارنده امتیازات تجاری و تولیدی ویژه ای است ، داشتن سهام در آنها به منظور فروش در کوتاه مدت و کسب سود حاصله نیست بلکه منظور استحکام موقعیت تجاری و اطمینان از دارا بودن پشتوانه تولیدی یا تجاری مناسب و مستمر می باشد. اینگونه سرمایگذاری ها در داراییهای غیر جاری(بلند مدت) طبقه بندی میشوند و به بهای تمام شده در حساب ها ثبت میگردند.
2- سرمایه گذاری های غیر تجاری(کوتاه مدت) :به سرمایه گذاری هایی اطلاق میشود که ماهیتا به سهولت قابل فروش بوده ویا به وجه نقد تبدیل میگردد و برای یکسال تحصیل شده باشد این سرمایه گذاری ها تحت عنوان دارایی مالی در ترازنامه طبقه بندی میشوند وبر اساس قاعده اقل بهای تمام شده یا قیمت بازار در صورت های مالی منعکس میگردند.
سرمايه گذاري دراوراق بهادار
اوراق بهادار شامل سرمايه گذاريهاي كوتاه مدت(كمتر از يك سال) وبلند مدت(بيشتراز يك سال) مي باشد.
سرمايه گذاريهاي كوتاه مدت مشتمل برسهام شركتها،اوراق مشاركت واسناد خزانه مي باشد.
سرمايه گذاري انواع سرمایه‌گذار سهام شركتها به قصد خريد وفروش،كوتاه مدت تلقي مي شود.
سرمايه گذاري كوتاه مدت(يا جاري)وبلندمدت(ياغيرجاري)بايد به اقل قيمت تمام شده ويا قيمت بازاردر تاريخ ترازنامه تعيين و نشان داده شوند.
سرمایه گذاری کوتاه مدت در سهام ( سرمایه گذاری جاری )
طبقه بندی سرمایه گذاری به کوتاه مدت و بلند مدت به قصد مدیریت از لحاظ مدت زمان نگهداری سرمایه گذاری بستگی دارد . اگر سرمایه گذاری به قصد تبدیل به وجه نقد در طی مدتی کمتر از یکسال از تاریخ ترازنامه و یا در طی مدت چرخه عملیات ( هرکدام که طولانی تر باشد ) انجام شده باشد ، نوعاً کوتاه مدت تلقی خواهد شد .
سرمایه گذاری های جاری می تواند شامل سرمایه گذاری سریع المعامله در بازار و یا سرمایه گذاری های جاری دیگر باشد . سرمایه گذاری سریع المعامله در بازار شامل آن دسته از سرمایه گذاری انواع سرمایه‌گذار ها می باشد که اولاً بازار فعالی که آزاد و قابل دسترس باشد برای آن وجود داشته و ثانیاً قیمت های معاملاتی در چنین بازاری معلوم بوده و علنی اعلام شود . به گونه ای که قابلیت اتکاء داشته و بتوان براساس آن معامله انجام داد
سرمایه گذاری انواع سرمایه‌گذار های سریع المعامه در بازار هرگاه به عنوان دارایی جاری نگهداری شود باید در ترازنامه به یکی از دو روش زیر منعکس شود :
الف) ارزش بازار ب) اقل بهای تمام شده و خالص ارزش فروش
روش اقل بهای تمام شده و خالص ارزش فروش به این معنا است که در این روش در پایان هر دوره مالی ، قیمت تمام شده سرمایه گذاری با مبلغی که انتظار است به شکل خالص از محل فروش سرمایه گذاری بازیافت گردد مقایسه و کمترین آن جهت انعکاس در ترازنامه انتخاب می شود .
روش ارزش بازار ( خالص ارزش فروش )
استفاده از روش ارزش بازار در مورد سرمایه گذاری های کوتاه مدت عملاً موجب می شود کلیه تغییرات در ارزش بازار سرمایه گذاری درصورت های مالی شناسایی شود صرف نظر از اینکه سرمایه گذاری به فروش رسیده یا نرسیده باشد . به عبارت دیگر هرگونه افزایش مبلغ دفتری سرمایه گذاری به عنوان بخشی از بازده سرمایه گذاری تلقی شده و در نهایت در بستانکار حساب « درآمد ناشی از افزایش ارزش سرمایه گذاری » ثبت می گردد . همچنین هرگونه کاهش در ارزش نقدی سرمایه گذاری نیز می تواند در بدهکار حساب « هزینه ناشی از کاهش ارزش سرمایه گذاری » ثبت شود .
روش اقل بهای تمام شده یا خالص ارزش فروش
در این روش پس از آنکه در پایان دوره مالی ، ارزش دفتری سهام با خالص ارزش فروش مقایسه شده هرگونه کاهش ارزش بازار نسبت به ارزش دفتری سرمایه گذاری از یکسو به عنوان « هزینه ناشی از کاهش ارزش سرمایه گذاری » ثبت شده و از سوی دیگر حساب « ذخیره کاهش ارزش سهام » بستانکار می گردد . در روش مزبور هرگونه افزایش در ارزش بازار که در سال های بعد اتفاق می افتد به عنوان بازیافت زیان سال های قبل تلقی شده و در مقابل بدهکار کردن حساب « ذخیره کاهش ارزش سهام » حساب « درآمد ناشی از افزایش ارزش » بستانکار می گردد . بدیهی است مازاد ارزش بازار نسبت به بهای تمام شده در روش فوق به عنوان درآمد ، قابل شناسایی و ثبت نمی باشد .
اصولآ حسابداري سرمايه گذاري در سهام شركتهاداراي سه حالت زير در ایران مي باشد:
۱ــسرمايه گذاري كمتر از ۲۰ درصد باشدحسابداري باشد.
ـ۲ـ اگرسرمايه گذاري بين۲۰تا۵۰ درصد باشد بعنوان شركت فرعي تلقي مي شود.
مطابق استاندارد شماره۱۸حسابداري در ايران، اگر شركتي داراي نفوذ قابل ملاحظه در شركت ديگر (عمدتآازطريق سهام) باشد،حسابداري آن به ر وش ارزش ويژه يا قيمت تمام شده و مبالغ تجديد ارزيابي مي باشد.
۳ ـ چنانجه شركت مورد حسابرسي بيش از ۵۰ درصد سهام شركت سرمايه پذير را داشته باشد مي بايست صورتهاي مالي تلفيقي تهيه نمايد.
مطابق استاندارد شماره۱۸حسابداري در ايران، اگر شركتي توانايي هدايت سياستهاي مالي وعملياتي يك واحد تجاري را داشته باشد مي بايست صورتهاي ماي تلفيقي تهيه نمايد.
كنترل داخلي اوراق بهادار
ساختاركنترل داخلي براي معاملات اوراق بهادارشرايط زير را دارد:
۱ ـتصويب مقامات مجاز
۲ــ ثبت صحيح در دفاتر.
۳ــ بر اساس روش اصولي قيمت گذاري شود.
رويه هاي كنترل داخلي اوراق بهادار:
ـ مجوز انجام معاملات توسط هيآت مديره.
ـ تفكيك وظايف از جمله ثبت ونگهداري.
ـ ثبت صحيح معاملات در دفاتر.
هدفهای حسابرسان ازرسیدگی به اوراق بهادار قابل دادوستد:
1-کفایت سیستم کنترل داخلی اوراق بهادار قابل دادوستد
2-اعتبار انواع سرمایه‌گذار اوراق بهادار قابل دادوستد از لحاظ موجود بودن و تحقق مالکیت صاحبکار
3- ثبت دفاتر بودن تمام اوراق بهادار قابل دادوستد(کامل بودن)
4- انطباق ارزشیابی اوراق بهادار قابل داد و ستد با روش اقل بهای تمام شده یا بازار
5- صحت محاسبات ریاضی مدارک و جداول مربوط به اوراق بهادار
6- کفایت افشا ومطلوبیت ارائه اوراق بهادار شامل طبقه بندی به جاری و غیرجاری و ارائه توضیحات ضروری.
اهداف حسابرس دررسیدگی به اوراق بهادار:
آزمون محتوا از طريق تهيه برنامه حسابرسي توسط سرپرست حسابرسي با اهداف وروشهاي زير است:
ـ اثبات وجوداز طريق تاييديه يا مشاهده عيني و.
ـ اثبات مالكيت از طريق تاييديه يامشاهده اسنادومدارك و.
ـ اثبات كامل بودن از طريق تاييديه يابررسي اسنادومدارك و.
اثبات ارزش از طريق محاسبه صحت ارزشيابي.مثال،اگر سهام شركتي را دارد كه در بورس پذيرفته شده محاسبه نرخ تاريخ ترازنامه ضربدر تعدادسهام و.
روابط بین آزمونهای محتوا باهدفهای کلی حسابرسی :
صورت ریز اوراق بهادار وحسابهای مربوط را دریافت کنیدوبادفترکل تطبیق دهید
اوراق بهادار موجودرا بازرسی کنید وبرای اوراق بهادار امانی نزددیگران تاییدیه دریافت کنید
خریدوفروش اوراق بهادار طی سال را سندرسی کنیدوارزش بازار اوراق را تعیین کنید
انواع روش های سرمایه گذاری در ایران
انسان‌ها در طول زندگی‌شان به طور دائمی در حال سرمایه گذاری هستند. سرمایه گذاری مالی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین انواع سرمایهگذاری به شمار می‌آید. بازارهای هدف متنوعی پیش روی افراد قرار دارد که می‌توانند در آنها به سرمایهگذاری بپردازند. بورس، طلا، ارز، املاک و مستغلات به‌عنوان مهم‌ترین روش های سرمایه گذاری در ایران به شمار می‌آیند که جمع کثیری در کشور در این بازارها سرمایهگذاری می‌کنند. برای موفقیت در هر سرمایهگذاری نیاز است تا افراد مجموعه اصولی را رعایت کنند. یکی از این اصول استفاده از مشاوره سرمایه گذاری است. در این مقاله به بررسی انواع روش‌های سرمایهگذاری در ایران و اهمیت استفاده از مشاوره در سرمایهگذاری می‌پردازیم.
سرمایه گذاری چیست؟
انسان‌ها در طول در زندگی خود با کار کردن به دنبال کسب پول هستند. بخشی از پولی که افراد به دست می‌آورند، برای مصارف روزانه زندگی خرج میشود. اما بخش دیگری از پول تبدیل به سرمایه زندگی آنها میشود. سرمایه گذاری در اینجا معنی پیدا می‌کند. در واقع زمانی که افراد پول خود را تبدیل به کالای دیگری می‌کنند، به‌نوعی اقدام به سرمایهگذاری کرده‌اند.
سرمایهگذاری در حالت کلی با دو هدف صورت می‌گیرد:
- در وهله اول افراد به دنبال آن هستند که ارزش پول خود را در برابر نوسانات اقتصادی مانند تورم حفظ کنند.
- در ادامه افراد به دنبال کسب سود از محل سرمایه گذاری خود هستند تا بتوانند در آینده برای خود خلق پول کنند.
در بحث مشاوره سرمایه گذاری این نکته به‌درستی اشاره میشود که افراد نباید منبع درآمد واحدی برای خود تعریف کنند. بلکه باید با تعریف منابع مالی جدید، راه‌هایی متنوع برای کسب درآمد ایجاد کند.
انواع روش‌های سرمایه گذاری در ایران
سرمایه گذاری در حالت کلی به دو دسته تقسیم میشود که عبارت‌اند از:
۱. روش سرمایه گذاری مستقیم
در روش مستقیم، فرد بدون نیاز به‌واسطه، به‌صورت شخصی وارد سرمایهگذاری میشود.
۲. روش سرمایه گذاری غیرمستقیم
در روش غیرمستقیم، فرد سرمایه خود را در اختیار یک واسطه قرار می‌دهد و در ازای این کار سودی را دریافت می‌کند.
لازم است که بدانید، سرمایه گذاری‌های مختلف در کشور ما رایج است که در ادامه به آنها اشاره می‌کنیم. انواع روش‌های سرمایهگذاری عبارت‌اند از:
۱. املاک و مستغلات
بازار املاک و مستغلات یکی از بازارهای سرمایهگذاری قدیمی در کشور است که بسیاری معتقد هستند که یکی از امن‌ترین بازارها برای سرمایهگذاری به شمار می‌آید.
۲. کالا
گاهی اوقات افراد از طریق خرید کالا اقدام به سرمایهگذاری می‌کنند. طلا و جواهرات به‌عنوان کالاهای سرمایه‌ای بسیار رایج در کشور به شمار می‌آیند.
۳. سهام
بورس به‌عنوان یکی دیگر از بازارهای مالی در کشورهای مختلف دنیا به شمار می‌آید که کاملاً ماهیت سرمایهگذاری داشته و افراد از طریق خرید و فروش سهام شرکتها در آن فعالیت می‌کنند.
۴. ارز
بازار ارز نیز به سبب تورم اقتصادی حاکم بر کشور ما به‌عنوان یک روش سرمایه گذاری برای حفظ ارزش پول به‌حساب می‌آید.
۵. اوراق قرضه
دولت‌ها برای عملی کردن پروژه‌های عمرانی مختلف نیاز به سرمایه دارند. گاهی اوقات تأمین مالی پروژه‌های خود را از طریق انتشار اوراق قرضه در دستور کار قرار می‌دهند. در ازای عرضه این اوراق به خریداران تضمین می‌دهد که وجوه‌شان را با سود معینی به آنها بازگرداند.
۶. سپرده بانکی
بانک نیز یکی دیگر از روش‌های سرمایه گذاری به شمار می‌رود که مدت‌ها است در کشور رواج دارد. افراد وجوه خود را به بانک می‌سپارند و در ازای آن به‌صورت دوره‌ای سود مشخصی دریافت می‌کنند.
۷. صندوق سرمایهگذاری
افراد همچنین می‌توانند سرمایه خود در اختیار صندوق‌های سرمایهگذاری قرار دهند تا آنها اقدام انواع سرمایه‌گذار به سرمایهگذاری کنند و سود حاصل از سرمایه گذاری بین دو طرف تقسیم میشود. صندوق‌های سرمایهگذاری به انواع مختلفی تقسیم میشوند و افراد بسته به میزان ریسک‌پذیری‌شان، می‌توانند در آنها اقدام به سپرده‌گذاری کنند.
۸. ارزهای دیجیتال
ارزهای دیجیتال به‌عنوان یکی از جوان‌ترین بازارهای مالی شناخته میشوند که حدود 10 سال است در دنیا فراگیر شده و توجهات زیادی به این بازار جلب شده است.
سرمایه گذاری در بورس
بورس به‌عنوان یکی از بازارهای مالی مهم در کشور ما به شمار می‌آید. با آزاد شدن سهام عدالت در کشور، عملاً میلیون‌ها ایرانی وارد بازار سرمایه شدند. بورس به‌عنوان یکی از بازارهای مالی به شمار می‌آید که فعالیت در آن کاملاً تخصصی است. افراد باید آموزش لازم برای فعالیت در این بازار را به‌صورت مفصل و دقیق تجربه کنند. در غیر این صورت این بازار می‌تواند تبدیل به کوره‌ای برای سوزاندن سرمایه افراد بی‌تجربه و ناآشنا به مسائل بورس شود. برای سرمایهگذاری در بورس حتماً باید یکی از دو راه زیر را در پیش بگیرید:
- آموزش لازم برای فعالیت در این بازار را باید قبل از هرگونه اقدام به سرمایه گذاری فرا بگیرید.
- از طریق صندوق‌های سرمایهگذاری اقدام کنید. این صندوق‌ها از افراد بسیار کاملاً باتجربه در بازار بورس تشکیل شده‌اند و به این ترتیب ریسک سرمایهگذاری شما کاهش پیدا می‌کند.
اهمیت استفاده از مشاوره در سرمایه گذاری
سرمایهگذاری در هر بازاری تحت تأثیر فاکتورهای مختلفی قرار دارد. اقتصاد مقوله پیچیده‌ای است که حتی متخصصان این علم نیز نمی‌توانند ادعا کنند که تسلط کاملی بر موضوعات آن دارند. اهمیت مسئله بهره‌گیری از مشاوره بورس یا سایر فرصت‌های سرمایهگذاری در همین‌جا مطرح میشود. شرایط کلان اقتصادی در هر کشوری به طور مستقیم روی بازارهای مالی اثرگذار است. دستیابی به درک درست از این بازارها در شرایط فعلی و پیش‌بینی وضعیت آینده آنها نیاز به تخصص بالایی دارد. برای این منظور باید زمان قابل توجهی صرف آموزش و تحلیل شود. به همین دلیل عملاً افرادی در جامعه مطرح میشوند که در نقش مشاور سرمایه گذاری فعالیت می‌کنند. این افراد می‌توانند شما را نسبت به شرایط بازار در حال و آینده کاملاً آگاه کنند.
فاکتورهای سرمایه گذاری ایمن
فاکتورهای متعددی در موفقیت سرمایه گذاری اثرگذار است که افراد برای دستیابی به موفقیت باید آنها را رعایت کنند. این فاکتورها عبارت‌اند از:
- هدف از سرمایهگذاری باید به طور دقیق قبل از هر اقدامی مشخص شود.
- میزان ریسک‌پذیری هر فرد عامل مؤثری در انتخاب بازار هدف است.
- سرمایه‌گذاران موفق به طور دائمی نسبت به مطالعه و آموزش اقدام می‌کنند.
- صبر و شکیبایی یکی از مهم‌ترین خصلت‌های سرمایه‌گذاران موفق است.
- برای موفقیت در سرمایه گذاری باید به طور فعالانه در بازار نظارت داشت.
کارمنتو؛ پلتفرم مشاوره در حوزه‌های مختلف سرمایه گذاری
فرقی نمی‌کند که کدام‌یک از روش‌های فوق را برای سرمایه گذاری انتخاب می‌کنید. آنچه در وهله اول اهمیت دارد، این است که حتماً از مشاوره سرمایه گذاری استفاده کنید انواع سرمایه‌گذار تا احتمال هرگونه ضرر و زیانی را به حداقل ممکن برسانید. کارمنتو با گردآوری تعدادی از مشاوران متخصص در حوزه‌های مختلف سرمایه گذاری، آماده است تا به عموم افرادی که قصد سرمایهگذاری در بازارهای مختلف مالی دارند، راهنمایی‌های لازم را ارائه دهد. تفاوتی نمی‌کند که در کدام نقطه از کشور حضور دارید؛ به‌راحتی می‌توانید از خدمات مشاوره سرمایه گذاری کارمنتو استفاده کنید و بازار هدف خود را به‌درستی شناسایی کنید.
انواع قرارداد سرمایهگذاری خارجی و داخلی
سرمایهگذاری از متداول‌ترین بحث‌های مربوط به هر کسب‌وکاری است. درواقع شما با جذب سرمایه بهتر می‌توانید کسب‌وکار خود را توسعه دهید. خصوصاً در مواردی که با مشکل مالی مواجه باشید. از طرفی زمانی که شما در کسوت یک سرمایه‌گذار به کسب‌وکاری وارد می‌شوید درواقع درصدد افزایش منابع مالی خود در بلندمدت هستید که این امر از طریق ورود سرمایه شما به کسب‌وکار و پیشرفت آن در بلندمدت حاصل میگردد. اما این مسیر خالی از ریسک و خطر نیست مخصوصاً در اقتصاد امروز ما که هرلحظه اتفاقی غیرقابل‌پیش‌بینی رخ می‌دهد و تمام معادلات را دستخوش تغییر می‌کند.
در این مطلب سعی داریم به مدل‌های مختلف قراردادهای سرمایهگذاری بپردازیم و توضیح مختصری درباره هرکدام ارائه کنیم.
انواع قرارداد سرمایهگذاری
قرارداد سرمایهگذاری در قالب مشارکت مدنی
یکی از رایج‌ترین و البته پرطرفدارترین مدل‌های ورود به یک تعامل از طریق سرمایهگذاری، استفاده از قالب قرارداد مشارکت مدنی است. در این نوع تعاملات درواقع طرفین در کسب‌وکار شریک میشوند یا به قول قانون در شیء واحد که همان کسب‌وکار است حقوق مالکانه این افراد (طرفین قرارداد) مجتمع میگردد. در اینگونه قراردادها معمولاً کار و فعالیت از طرف یکی از شرکا تأمین میگردد و طرف مقابل منابع مالی را فراهم می‌کند. به این‌شکل در یک کسب‌وکار شریک سود و زیان میشوند.
وام قابل‌تبدیل به سهام ( Convertible Note)
یکی دیگر از روش‌های ورود سرمایه به هر کسب‌وکار خصوصاً کسب‌وکارهای نوپا و استارتاپها جذب سرمایه از طریق وام قابل‌تبدیل به سهام است.
درواقع این سرمایه نوعی وام است که همانند سایر وام‌ها دارای تاریخ سررسید و نرخ سود است اما تفاوتی که اینجا وجود دارد و حائز اهمیت است وجود شرطی است که این وام را قابل‌تبدیل شدن به سهام، برای وام‌دهنده در کسب‌وکار وام‌گیرنده می‌کند.
در اینگونه قراردادها معمولاً شرط میشود که در صورت رشد و توسعه کسب‌وکار و جذب اولین سرمایه (پس از دریافت وام) و ورود اولین سرمایه‌گذار، وام مذکور به سهام همان کسب‌وکار تبدیل شود. همان‌طور که ملاحظه می‌فرمایید در این قراردادها بررسی نرخ رشد و ارزش سهام کسب‌وکار پس از دریافت وام و ورود سرمایه‌گذار بسیار مهم و نیازمند وجود یک نهاد معتبر ارزش‌گذاری است.
VC ها یا سرمایه‌گذاران خطرپذیر
V.C که مخفف عبارت venture capital است در ادبیات کسب‌وکاری ما به سرمایهگذاری خطرپذیر یا پر ریسک ترجمه‌شده است. در این مدل سرمایهگذاریها که عموماً در فضای استارتاپها و کسب‌وکارهای نوپا اتفاق میافتد، سرمایه‌گذاران وارد مسیر پر ریسک سرمایهگذاری در استارتاپ میشوند. نتیجه این مسیر ممکن است گسترش یک کسب‌وکار و بازگشت چند برابری سرمایه باشد و ممکن است طعم تلخ شکست را به همراه داشته باشد. سرمایه‌گذاران خطرپذیر در ازای سرمایهگذاری در استارتاپ، سهام دریافت می‌کنند و معمولاً کمک‌های آنها تنها به مسائل مالی ختم نمی‌شود و کمک‌های مدیریتی و انتقال تجربه را هم شامل میشود.
جوینت ونچر
در این مدل همکاری طرفین قرارداد برای برقراری یک رابطه و همکاری جدید وارد مسیری میشوند که ممکن است در قالب تولد یک شرکت جدید با حضور طرفین قرارداد باشد و همچنین امکان دارد که طرفین تنها برای انجام یک پروژه خاص باهم وارد تعامل شوند بدون اینکه شخصیت حقوقی جدیدی شکل بگیرد.
جوینت ونچر به دلیل داشتن مزایای بسیاری که با خود به همراه دارد موردتوجه بسیاری از شرکتها قرارگرفته است. درواقع جوینت ونچر بستری برای تبادل دانش و فناوری است. طرفین از این طریق با دانش فنی یکدیگر آشنا شده و در قالب توسعه آن باهم تعامل می‌کنند.
همچنین شما از طریق پیوستگی ایجادشده که اغلب بین شرکت‌هایی با تابعیت‌های مختلف شکل می‌گیرد به بازار و مشتریان موجود در سایر کشورها هم دسترسی پیدا می‌کنید. درواقع جوینت ونچر مسیری برای شناختن بازارهای هدف در نقاط مختلف دنیا و شناسانده شدن شما به مشتریان خارجی است. همان‌طور که میدانید مارکتینگ و بازاریابی در صحنه بین‌الملل مصائب و هزینه‌های زیادی با خود به همراه دارد درواقع شما از این طریق موانع تجاری و سیاسی موجود را پشت سرمی‌گذارید.
انواع مختلف قرارداد سرمایهگذاری خارجی
یکی از راه‌های رشد و اعتلای هر کشوری جذب سرمایه‌های خارجی است. از طرفی برای سرمایه‌گذاران هم ورود به بازار سایر کشورها خالی از لطف نیست. به همین منظور قالب‌های مختلفی برای این نوع فعالیت‌ها طراحی و مورداستفاده قرارگرفته است که در اینجا به‌اختصار به شرح آنها می‌پردازیم:
(build. operate. transfer) یا B.O.T
در این قراردادها که رایج‌ترین قراردادهای سرمایهگذاری خارجی هستند، دولت اجازه ساخت‌وساز یک پروژه را به یک شرکت یا یک کنسرسیوم متشکل از چند شرکت خصوصی در کشور اعطا می‌کند. این اشخاص پروژه را با منابع مالی خود راه‌اندازی می‌کنند و بر اساس مفاد قراردادی که بین آنها و دولت منعقدشده است تا مدت‌زمان معینی حق استفاده و بهره‌وری از پروژه مذکور در اختیار آنها خواهد بود و پس از سپری شدن مدت‌زمان مشخص، پروژه به دولت انتقال داده میشود.
(build. Own. Operate. Transfer) یا B.O.O.T
این قرارداد هم، مانند قرارداد بی او تی به بررسی ابعاد ایجاد یک پروژه توسط گروهی متخصص خارجی در یک کشور دیگر با منابع خود و اجازه دولت آن کشور می‌پردازد اما تفاوتی که در این قراردادها انواع سرمایه‌گذار وجود دارد این است که گروه سرمایه‌گذار خارجی یا کنسرسیوم در مدتی که اجازه بهره‌برداری از پروژه را دارند درواقع مالک آن شناخته میشوند و می‌توانند حقوق مالکانه خود را به ثالث منتقل کنند اما در پایان مدتی که در قرارداد مشخص‌شده این پروژه باید به دولت تحویل داده شود. پس انتقال حقوق مالکیتی ناشی از پروژه، تنها با شرط استرداد و تحویل آن به دولت امکان‌پذیر است.
(build. Own. Operate) یا B.O.O
این قراردادها درواقع به تعاملاتی اشاره دارد که خروجی آنها ورود سرمایه‌گذار به یک کشور و انجام یک پروژه با تخصص و هزینه خود است و درنتیجه هم، گروه سرمایه‌گذار خارجی خود مالک پروژه هستند و می‌توانند از آن بهره‌برداری کنند و نیازی به انتقال پروژه پس از یک بازه زمانی مشخص به دولت نیست.
این اتفاق معمولاً کمتر در کشورهایی نظیر ایران رخ می‌دهد چون قوانین و فضای کشور ما نسبت به تملک خارجیان حساس است لذا کمتر شاهد قراردادهای این‌چنینی هستیم. از طرفی برای انعقاد اینگونه قراردادها نیاز است قبلاً تجربه‌های کافی درزمینهٔ ورود سرمایه‌گذار خارجی داشته باشیم و سیاست‌های مدون و معینی را تصویب کرده باشیم.
(build. Own. Operate. Sell) یا B.O.O.S
در این نمونه هم تیم سرمایه‌گذار خارجی پس از احداث پروژه با هزینه و تخصص خود می‌تواند تا مدت مشخصی به بهره‌برداری از موضوع قرارداد اهتمام ورزد.
در تمام این مدت هم حق گروه خارجی بر پروژه انجام‌گرفته حق مالکیتی خواهد بود اما پس از اتمام مدت مشخص‌شده، پروژه باید به دولت فروخته شود.
(build. Lease/rent. Transfer) یا B.L/R.T
در این مدل هم کنسرسیوم پس از احداث پروژه متعهد میگردد آن را برای مدت معینی به دولت یا شخص معین‌شده در قرارداد اجاره دهد و بعد از سپری شدن این مدت می‌تواند مالک پروژه شود.
(refurbish. Operate. Transfer/ modernize. Operate. Transfer) یا R.O.T و M.O.T
در اینگونه قراردادها هم همان‌طور که از اسم آنها برمی‌آید گروه خارجی یا کنسرسیوم پروژه‌ای را که از قبل موجود بوده بازسازی و یا مدرنیزه می‌کند و در ازای آن می‌تواند تا مدت مشخصی که در قرارداد درج‌شده است از آن استفاده کرده و درنهایت آن را به دولت تحویل دهد.
(build. Transfer. Operate) یا B.T.O
در این مدل از قراردادهای سرمایهگذاری ابتدا پروژه توسط گروه یا کنسرسیوم بنا میگردد و بلافاصله به دولت تحویل داده میشود سپس دولت موظف میگردد بهره‌برداری از پروژه را به‌صورت انحصاری و بر اساس مفاد قرارداد به گروه سازنده اعطا کند.
همان‌طور که ملاحظه فرمودید روش‌های مختلفی برای جذب سرمایه چه در سطح کلان و کشوری و چه در سطح خرد و کسب‌وکارهای نوپا وجود دارد.آنچه دراین‌بین اهمیت دارد این است که بر اساس نیاز و شرایط موجود در هر موقعیت بهترین روش با اصولی‌ترین قواعد را انتخاب کنید.
اگر نیاز به اطلاعات بیشتر درباره‌ی قرارداد سرمایهگذاری دارید، مشاوران حقوقی لامینگو آماده پاسخ‌گویی به شما هستند. برای مطالعه سایر مقالات می‌توانید به مجله حقوقی لامینگو مراجعه کنید. فراموش نکنید حتما نظراتتان را از طریق کامنت با ما در میان بگذارید.
سرمایه گذار کیست ؟ نگاهی اجمالی به مفهوم سرمایه گذاری و انواع آن
سرمایه گذار یک شخص یا نهاد (مانند صندوق سرمایه گذاری مشترک یا یک شرکت) است که با هدف دریافت بازده مالی، سرمایه خود را درگیر یک پروژه می‌کند. سرمایه گذاران معمولا برای افزایش سرمایه و یا تامین مالی دوران بازنشستگی خود از سرمایه گذاری استفاده می‌کنند.
طیف گسترده‌ای از سرمایه گذاری شامل سهام، اوراق بهادار، کالاها، صندوق های سرمایه گذاری مشترک، صندوق های قابل معامله، قرارداد های آتی، ارز، طلا، نقره، برنامه های بازنشستگی و املاک وجود دارد. سرمایه گذاران معمولا برای تعیین فرصت‌های مطلوب سرمایه گذاری از تحلیل تکنیکال و فاندامنتال استفاده می کنند و معمولاً ترجیح می دهند ضمن در نظر گرفتن افزایش بازده، ریسک را به حداقل برسانند.
یک سرمایه گذار با یک تریدر تفاوت دارد. سرمایه گذار سرمایه خود را برای سود درازمدت درگیر می‌کند در حالی که یک تریدر با خرید و فروش دوباره و دوباره اوراق بهادار به دنبال سود کوتاه مدت است. سرمایه گذاران معمولا در دو نوع مشارکت در سرمایه یا سرمایه گذاری های بدهی بازده خود را تولید می‌كنند.
مشارکت در سرمایه مستلزم نگهداری کوین در قالب سهام شرکت است که علاوه بر سود قابل توزیع سهام را نیز پرداخت می‌کند. سرمایه گذاری انواع سرمایه‌گذار در اوراق بدهی ممکن است به صورت وام به اشخاص دیگر یا شرکت ها باشد یا به شکل خرید اوراق بهاداری که توسط دولت‌ها صادر شده یا موسسه هایی که سود را در قالب کوپن پرداخت می‌کنند.
سرمایه گذار چگونه کار می‌کند
سرمایه گذاران یک دسته یکنواخت نیستند. آنها تحمل ریسک، سرمایه، سبک، اولویت‌ها و بازه های زمانی مختلفی را دارند. به عنوان مثال برخی از سرمایه گذاران ممکن است سرمایه گذاری‌هایی با ریسک کم را ترجیح دهند که سودهای محافظه کارانه مانند گواهی سپرده ها یا برخی محصولات اوراق قرضه را شامل میشوند. در همین حال سرمایه گذاران دیگر برای کسب سود بیشتر تمایل بیشتری به ریسک بیشتر دارند. این سرمایه گذاران ممکن است در ارزها، بازارهای نوظهور یا سهام سرمایه گذاری کنند.
می‌توان بین اصطلاحات “سرمایه گذار” و “تریدر” تمایز قائل شد زیرا سرمایه گذاران معمولا برای سالها تا دهه‌ها وضعیت معاملاتی خود را نگه می‌دارند (که “تریدر وضعیت” یا “سرمایه گذار خریدار و نگه دار” نامیده میشوند). در حالی که تریدر ها به طور کلی برای دوره‌های کوتاه تر وضعیت های معاملاتی را نگه می‌دارند. برای مثال تریدر اسکالپ وضعیت‌های خود را به اندازه چند ثانیه نگه می‌دارند. از طرف دیگر تریدر سویینگ به دنبال وضعیت‌هایی هستند که چند روز تا چند هفته نگه داشته میشوند.
سرمایه گذاران سازمانی، سازمان‌هایی مانند موسسات مالی یا صندوق های سرمایه گذاری مشترک هستند که در سهام و سایر سندهای مالی سرمایه گذاری می‌کنند و پورتفولیوهای قابل توجهی ایجاد می‌کنند. غالبا آنها می‌توانند برای سرمایه گذاری های بزرگتر از چندین سرمایه گذار كوچكتر (افراد و یا موسسات) سرمایه جمع كنند. به همین دلیل غالبا سرمایه گذاران سازمانی نسبت به سرمایه گذاران خرده فروش از قدرت و تاثیر بیشتری در بازار برخوردار هستند.
نتایج کلیدی
- سرمایه گذاران را می‌توان از تریدر ها متمایز کرد زیرا سرمایه گذاران وضعیت های استراتژیک بلند مدت را در شرکت ها یا پروژه ها به دست می‌گیرند.
- سرمایه گذاران پورتفولیو را یا با یک جهت گیری فعال می‌سازند که سعی در غلبه بر مبنای شاخص دارند یا یک استراتژی غیرفعال که سعی در پیگیری این شاخص دارد.
- همچنین ممکن است سرمایه گذاران به سمت استراتژی های رشد یا انتخاب سهام حرکت کنند.
سرمایه گذار غیر فعال و فعال
ممکن است سرمایه گذاران استراتژی های مختلف بازار را اتخاذ کنند. سرمایه گذار غیر فعال به خرید و نگه داشتن شاخص های مختلف بازار تمایل دارند و ممکن است با تخصیص ارزش آنها به انواع خاص داراییها بر اساس قوانینی مانند نظریه سبد سهام مدرن (MPT) حداکثر استفاده را ببرند. برخی دیگر ممکن است سهامداران باشند که بر اساس تحلیل فاندامنتال صورتهای مالی صنفی و نسبتهای مالی سرمایه گذاری می‌کنند.
یک نمونه از این سرمایه گذاران “ارزش” است که به دنبال خرید سهام با قیمت پایین سهم نسبت به ارزش دفتری (Book Value) خود هستند. برخی دیگر ممکن است به دنبال سرمایه گذاری بلند مدت در سهام “رشد” باشند که ممکن است در این لحظه ضرر بدهند اما به سرعت در حال رشد هستند و در آینده سود دهی دارند.
محبوبیت سرمایه گذاری غیر فعال (مبتنی بر شاخص) رو به افزایش است و انتظار می‌رود تا سال ۲۰۲۰ از استراتژی های فعال سرمایه گذاری به عنوان منطق غالب بازار بورس سبقت بگیرد. به نظر میرسد رشد صندوق های سرمایه گذاری کم هزینه، صندوق‌های قابل معامله و ربات‌های مشاور دلیل افزایش این محبوبیت هستند.
شما کدام یک از انواع سرمایه گذاران هستید و چه منطقی برای انتخاب خود دارید؟
دیدگاه شما