معایب ارز فیات

مدافعان و مخالفان آن مزایا و معایب زیر را برای ارزهای فیات مطرح می‌کنند: کمیابی (Scarcity): پول‌ فیات از کمیابی کالا یا دارایی فیزیکی مانند طلا تاثیر نمی‌پذیرد. هزینه: خلق پول فیات از نظر اقتصادی نسبت به پول کالایی به‌صرفه‌تر است. واکنش‌پذیر: پول فیات این قدرت را در اختیار دولت و بانک مرکزی قرار می‌دهد که نسبت به بحران‌های اقتصادی انعطاف کافی را داشته باشند. مبادلات بین‌المللی: ارزهای فیات توسط تعداد زیادی از کشورها در سرتاسر جهان مورد استفاده قرار می‌گیرند.این باعث ارائه فرم قابل قبولی از پول برای مبادلات تجاری شده است. راحتی: برخلاف طلا، پول فیات به ذخایر فیزیکی که نیازمند نگهداری، محافظت، نظارت و دیگر امور هزینه‌زا باشد، نیست. نبود ارزش ذاتی: ارزهای فیات فاقد ارزش ذاتی هستند. این به دولت‌ها امکان «خلق پول از هیچ چیز» را می‌دهد که می‌تواند به ابرتورم و در نهایت سقوط سیستم اقتصادی یک کشور منجر شود. سابقه تاریک: از نظر نمونه‌های تاریخی، پیاده‌سازی سیستم‌ ارزی فیات معمولاً به سقوط نظام‌های مالی ختم شده است که بیانگر خطرناک بودن استفاده از این سیستم پولی است.

تحقیق و بررسی

ارزهای فیات یا ارز های دیجیتال یا، کدام یک گمراه‌ کننده‌ تر هستند؟

احتمالاً شنیده‌ اید که می‌ گویند ارز های دیجیتال پیچیده هستند، به سختی می‌ توان

پاسخ ویلی وو به یک سؤال اساسی : آیا کسی بیت کوین را کنترل می‌ کند

ویلی وو، تحلیل‌ گر برجسته ارز های دیجیتال، گفته است گروه خاصی از سرمایه‌ گذاران بیت

بازارهای پیش بینی حوزه ارزهای دیجیتال شانس ترامپ و بایدن را برای پیروزی چقدر می داند ؟

با گذشت دو روز از انتخابات آمریکا هنوز برنده مشخص نیست، اما بازارهای پیش بینی

مزایا و معایب اتریوم ۲.۰ نسبت به رقبای خود چیست ؟

با عرضه اولین نسخه‌ اتریوم ، امکان ساخت برنامه های غیرمتمرکز و اجرای قراردادهای هوشمند

معرفی پلتفرم کامپاند و نحوه استفاده از آن را برای وام دهی و کسب سود زیاد

در هفته های گذشته که بحث درباره دیفای در شبکه‌های اجتماعی و در میان جامعه

دگ کوین (Dagcoin)؛ پروژه کلاهبرداری هرمی

یک پروژه کلاهبرداری هرمی با نام دگ کوین (Dagcoin)، تحت پوشش شرکتی به نام «ساکسس

دابل وی (Double Way)؛ کلاهبرداری با اسم قرارداد هوشمند

همیشه حوزه فناوری‌های نوپا درگیر کلاهبرداری‌ها بوده است و حالا طرح‌های کلاهبرداری با اسم قرارداد

ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) چیست و چه مزایا و معایبی دارد؟

اصطلاح ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC)، به شکل مجازی یک ارز فیات اشاره دارد و به عنوان یک رکورد الکترونیکی یا رمز دیجیتال ارز رسمی یک کشور است. به این ترتیب که توسط مقام پولی کشور یا بانک مرکزی صادر و تنظیم می‌شود و به طور کامل توسط دولت صادرکننده حمایت می‌شود. CBDCها می‌توانند اجرای سیاست‌های پولی و مالی را ساده کنند و با وارد کردن افراد غیربانکی به سیستم مالی، مشارکت مالی را در اقتصاد ارتقا دهند. از آنجا که آنها شکل متمرکز ارز هستند، ممکن است حریم خصوصی شهروندان را از بین ببرند. CBDCها در مراحل مختلف توسعه، در سراسر جهان هستند.

چگونگی عملکرد ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC)

پول فیات اصطلاحی است که به ارز صادر شده توسط دولت یک کشور، اشاره دارد و این به شکل اسکناس و سکه است و به نوعی مناقصه قانونی محسوب می‌شود که می‌تواند برای خرید و فروش کالا و خدمات همراه با انواع معاملات مورد استفاده قرار گیرد. ارز دیجیتال بانک مرکزی شکل مجازی پول فیات است و همانند پول فیات از حمایت کامل دولت صادرکننده برخوردار است و تنها بانک مرکزی یا مقامات پولی مسئول عملیات خواهند بود.

هدف CBDCها این است که راحتی و امنیت دیجیتال و همچنین گردش منظم و با پشتوانه ذخیره سیستم بانکداری سنتی را برای کاربران فراهم کند. آنها طوری طراحی شده‌اند که به عنوان یک واحد پول و وسیله مبادله برای معاملات روزانه عمل کنند.

تا اکتبر 2021، 83 کشور در سراسر جهان به دنبال توسعه CBDC بودند و دلایل آنها برای پیگیری این سرمایه‌گذاری متفاوت بود. به طور مثال، Riksbank سوئد پس از کاهش استفاده از پول نقد، شروع به توسعه نسخه الکترونیکی کرون (به نام e-krona) کرد. ایالات متحده می‌خواهد CBDCها را در سیستم پولی خود معرفی کند تا سیستم پرداخت داخلی را بهبود بخشد.

کشورهای در حال توسعه ممکن است دلایل دیگری داشته باشند؛ به عنوان مثال، تعداد قابل توجهی از مردم در هند بدون بانک هستند و راه‌اندازی زیرساخت‌های فیزیکی برای وارد کردن افراد بدون بانک به اکوسیستم مالی پرهزینه است. در حالیکه با ایجاد یک CBDC می‌توانند با افزایش مشارکت مالی، اقتصاد کشور را ارتقا دهند.

انواع ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC)

CBDCهای عمده فروشی

CBDCهای عمده فروشی از موجودی بانک‌ها و موسسات مالی برای انجام و تسویه تراکنش‌ها استفاده می‌کنند. این نوع CBDCها درست مانند ذخایر سنتی بانک مرکزی هستند.

یکی از انواع معاملات CBDC عمده فروشی، پرداخت بین بانکی است که شامل انتقال دارایی یا پول بین دو بانک است و مشروط به شرایط خاصی است.

سیستم مبتنی بر دفتر کل ارز دیجیتال تنظیم شرایط را امکان‌پذیر می‌کند، بنابراین اگر این شرایط برآورده نشود، انتقال صورت نمی‌گیرد. فناوری دفتر کل توزیع شده (DLT) موجود در CBDCهای عمده فروشی می‌تواند این مفهوم را به نقل و انتقالات برون مرزی گسترش دهد و فرآیند انتقال پول را به فراسوی مرزها تسریع کند.

CBDCهای خرده فروشی

CBDCهای عمده فروشی سیستم انتقال بین بانک‌ها را بهبود می‌بخشد. در حالی‌که CBDCهای خرده فروشی، شامل انتقال ارز دیجیتالی تحت حمایت دولت مرکزی به طور مستقیم به مصرف‌کنندگان است؛ که این روش خطر واسطه یا خطر عدم نقدشوندگی مؤسسات بانکی و کاهش سرمایه سپرده‌گذاران را از بین می‌برند.

بسته به نوع دسترسی آنها، دو نوع CBDCهای خرده فروشی امکان‌پذیر است:

• دسترسی مبتنی بر ارزش یا پول نقد: این سیستم شامل CBDCهایی است که از طریق یک کیف‌پول دیجیتالی معروف به گیرنده ارسال می‌شود. کیف‌پول در یک بلاک چین عمومی قابل شناسایی خواهد بود و مانند تراکنش‌های نقدی، شناسایی طرفین در چنین تراکنش‌هایی دشوار خواهد بود. به گفته Riksbank، توسعه یک سیستم دسترسی مبتنی بر ارزش یا پول نقد در مقایسه با دسترسی مبتنی بر توکن آسان‌تر و سریع‌تر است.
• دسترسی مبتنی بر رمز یا حساب: این روش مشابه دسترسی ارائه شده توسط یک حساب بانکی است. بنابراین یک واسطه، مسئول تأیید هویت گیرنده و نظارت بر فعالیت‌ها و پرداخت‌های غیرقانونی بین حساب‌ها خواهد بود. حریم خصوصی بیشتری را فراهم می‌کند و داده‌های تراکنش شخصی از طریق یک فرآیند احراز هویت خصوصی و مقامات دولتی محافظت می‌شوند.

مزایا و معایب ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC)

مزایا

CBDCها روند اجرای سیاست‌های پولی و وظایف دولت را ساده می‌کنند، طوریکه فرآیند بین بانک‌ها را از طریق CBDCهای عمده فروشی، خودکار می‌کنند و از طریق CBDCهای خرده فروشی ارتباط مستقیمی بین مصرف‌کنندگان و بانک‌های مرکزی برقرار می‌کنند. این ارزهای دیجیتال همچنین می‌توانند تلاش‌ها و فرآیندهای مربوط به سایر وظایف دولت مانند توزیع مزایا یا محاسبه و جمع‌آوری مالیات را به حداقل برسانند.

همانطوریکه می‌دانیم پرداخت پول از طریق واسطه‌ها ریسک شخص ثالث را به همراه دارد. اگر سپرده‌های نقدی بانک تمام شود چه؟ اگر به دلیل یک شایعه یا یک رویداد خارجی، بانکی از بین برود چه؟ رویدادهایی مانند این، پتانسیل بر هم زدن تعادل یک سیستم پولی را دارند. CBDC خطر شخص ثالث را حذف می‌کند و هر گونه ریسک که در سیستم باقی می‌ماند بر عهده بانک مرکزی خواهد بود.

یکی از مشکلات به ویژه در کشورهای در حال توسعه و فقیر، بدون بانک بودن بخش بزرگی از جمعیت و هزینه‌های مرتبط با توسعه زیرساخت‌های بانکی مورد نیاز برای دسترسی آنها به سیستم مالی است. CBDCها می‌توانند ارتباط مستقیمی بین مصرف‌کنندگان و بانک‌های مرکزی برقرار کنند و در نتیجه نیاز به زیرساخت‌های گران قیمت را از بین ببرند.

CBDCها می‌توانند از فعالیت غیرقانونی جلوگیری کنند زیرا که در قالب دیجیتال هستند و برای ردیابی به شماره سریال نیاز ندارند. رمزنگاری و دفتر کل عمومی، ردیابی پول را در سراسر حوزه قضایی خود برای بانک مرکزی آسان می‌کند و در نتیجه از فعالیت‌های غیرقانونی و تراکنش‎های غیرقانونی با استفاده از CBDC جلوگیری می‌کند.

معایب

CBDCها لزوماً مشکل تمرکز را حل نمی‌کنند و یک مقام مرکزی (بانک مرکزی) همچنان مسئول انجام معاملات است و از طریق آن سرمایه‌گذاری صورت می‌پذیرد. بنابراین، همچنان داده‌ها و اهرم‌های تراکنش بین شهروندان و بانک‌ها کنترل می‌شود.

کاربران باید از درجاتی از حریم خصوصی چشم‌پوشی کنند زیرا یک گروه سرپرستی، مسئول جمع آوری و انتشار هویت‌های دیجیتال است و این موضوع می‌تواند منجر به مسائل مربوط به حریم خصوصی شود، مانند مواردی که غول‌های فناوری و ارائه‌دهندگان خدمات اینترنتی (ISP) را درگیر می‌کند. به عنوان مثال، مجرمان می‌توانند اطلاعات را هک کرده و از آنها سوء استفاده کنند، یا بانک‌های مرکزی می‌توانند تراکنش‌های بین شهروندان را ممنوع کنند.

مسائل قانونی و نظارتی مربوط به CBDCها در هاله‌ای از ابهام است. نقش این ارزها چه خواهد بود و چه کسی آنها را تنظیم خواهد کرد؟ با توجه به مزایای آنها در نقل و انتقالات برون مرزی، آیا باید در خارج از مرزها تنظیماتی صورت پذیرد؟ آزمایش‌ها در مورد CBDCها در حال انجام است و این می‌تواند به یک چارچوب طولانی مدت تبدیل شود.

قابل حمل بودن این سیستم‌ها به این معنی است که یک CBDC صادر شده توسط یک کشور خارجی باقدرت می‌تواند در نهایت جایگزین ارز یک کشور ضعیف‌تر شود. به عنوان مثال یک دلار دیجیتال ایالات متحده می‌تواند جایگزین ارز محلی یک کشور کوچکتر یا یک ایالت در حال ورشکستگی شود. همانطوریکه اکوادور در سال 2000 پس از تورم بالا، شهروندان را مجبور کرد پول خود را به دلار آمریکا تبدیل کنند و دلار آمریکا را جایگزین واحد پول رسمی خود (سوکره) کرد.

ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) در مقابل ارزهای دیجیتال

ایده ارزهای دیجیتال بانک مرکزی، منشأ خود را مدیون معرفی ارزهای دیجیتالی هستند که توسط رمزنگاری ایمن می‌شوند و این باعث می‌شود کپی یا تقلب در آن‌ها سخت شود. آنها شبکه‌های غیرمتمرکز هستند که مبتنی بر فناوری بلاک چین هستند. اختراع یک دفتر کل امن و غیرقابل تغییر، امکان ردیابی تراکنش‌ها را فراهم می‌کند. همچنین با امکان انتقال بدون واسطه و مستقیم، اجرای سیاست پولی را در یک اقتصاد ساده می‌کند.

اگرچه اکوسیستم ارزهای دیجیتال فعلی، تهدیدی برای زیرساخت‌های مالی موجود نیست، اما این پتانسیل را دارد که سیستم مالی موجود را مختل کند. برخی از کارشناسان بر این باورند که اقدامات بانک‌های مرکزی برای طراحی و توسعه ارزهای دیجیتال خود، می‌تواند به عنوان اقدامی برای جلوگیری از چنین احتمالی می‌باشد.

روند پیشرفت ایجاد ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) توسط کشورها

ارزهای دیجیتال با پشتوانه بانک مرکزی هنوز به طور رسمی ایجاد نشده‌اند. بسیاری از بانک‌های مرکزی در این مورد تحقیقات زیادی را به منظور تعیین قابلیت استفاده از CBDC در اقتصاد کشورشان انجام داده‌اند. چین قدیمی‌ترین کشور در این مسیر است، که قبلاً مقدمات را فراهم کرده و یک پروژه آزمایشی برای معرفی یوان دیجیتال آغاز کرده است.

برنامه روسیه برای ایجاد CryptoRuble توسط ولادیمیر پوتین در سال 2017 اعلام شد. بسیاری معتقدند که یکی از دلایل اصلی علاقه پوتین به بلاک چین این است که تراکنش‌ها رمزگذاری شده است معایب ارز فیات و ارسال محتاطانه پول، بدون نگرانی از تحریم‌های جامعه بین المللی علیه کشور را آسان‌تر می‌کند.

تعدادی از بانک‌های مرکزی دیگر در مورد اجرای CBDC تحقیق کرده‌اند، از جمله: Riksbank سوئد، که در سال 2017 بررسی خود را در رابطه با ارز دیجیتال آغاز نموده و مجموعه‌ای از مقالات را در مورد بررسی این موضوع منتشر کرده است. بانک انگلستان (BoE) نیز در میان پیشگامان پیشنهاد CBDC است. بانک‌های مرکزی کانادا، اروگوئه، تایلند، ونزوئلا و سنگاپور نیز جزء بانک‌های هستند که در این مورد بررسی‌هایی را انجام داده‌اند.

بزرگترین صرافی های دنیا کدامند؟ شناخت مزایا و معایب آن‌ها

رایج‌ترین روش برای خرید ارزهای دیجیتال، مراجعه به یک صرافی آنلاین معتبر است. صرافی‌ها به کاربران این امکان را می‌دهند که با استفاده از ارزهای فیات خود بیت کوین، اتر و … بخرند. به خاطر داشته باشید که آن‌ها این کار را از طریق دفتر سفارش یا دفتر کل انجام می‌دهند. دفتر سفارش را می‌توان ابزاری دانست که لیست همزمان سفارش یک ارز دیجیتال ویژه را به نمایش می‌گذارد. این دفتر همچنین میزان عرضه، تقاضا و تمایل طرفین معامله را به معایب ارز فیات تصویر می‌کشد. دفتر فروش نیز علاوه بر اینکه برای تبادل‌کنندگان مفید است، می‌تواند به شفافیت هر چه بیشتر بازار کمک کند. پیدا کردن یک صرافی ارز دیجیتال همواره یکی از بزرگترین چالش‌های ذهنی سرمایه‌گذاران این بازار است. با ما همراه باشید تا به معرفی بزرگترین صرافی های دنیا بپردازیم.

صرافی بایننس

بایننس (Binance) را می‌توان یکی از معتبرترین صرافی‌های ارز دیجیتال در دنیا دانست. این صرافی را یک فعال اقتصادی چینی-کانادایی به نام چانگ پنگ ژائو مشهور به cz تاسیس کرد. آقای ژائو فعالیت این صرافی را در سال 2007 در کشور مالت آغاز کرد. صرافی بایننس در مدت زمان بسیار کمی توانست رقبای خود را پشت سر گذاشته و به محبوبیت فراوانی در میان مردم برسد. با انتخاب این صرافی می‌توانید در معاملات خود از رمزارزهای مختلفی استفاده کنید. شما همچنین قادر به بهره‌برداری از امکاناتی نظیر معاملات اسپات، مارجین و… بوده و می‌توانید سرمایه خود را افزایش دهید.

مزایای استفاده از صرافی بایننس

• نسبت به صرافی‌های دیگر کارمزد کمتری دارد.
• جدول‌بندی آن بسیار پیشرفته است.
• ارزهای دیجیتال و جفت‌های معامله آن تنوع بسیار زیادی معایب ارز فیات دارد.
• از 650 جفت ارز دیجیتال پشتیبانی می‌کند.
• حجم معاملات آن بسیار بالا بوده و در حدود 3 میلیارد در روز است.
• از 15 ارز فیات پشتیبانی می‌کند.

معایب صرافی بایننس

• این صرافی برای کاربران حرفه‌ای بیشتر کاربرد دارد.

صرافی کوینکس

دومین صرافی که قصد معرفی آن را داریم کوینکس (CoinEx) است. کوینکس را یک صرافی ایده‌ال برای ایرانیان می‌دانند؛ چرا که با انتخاب آن می‌توانید دیگر نگران تحریم‌ها نباشید. این صرافی نیز همانند بایننس کار خود را در زمینه خرید و فروش رمزارز از سال 2017 شروع کرد. صرافی کوینکس توسط بهترین متخصصان امور مالی و اینترنت پشتیبانی می‌شود. شرکت صرافی کوینکس برای اولین بار در کشور هنگ کنک ثبت شد و تاکنون به بیش از 100 کشور خدمات ارائه می‌دهد.

مزایای استفاده از صرافی کوینکس

• به منظور ترید کردن حق کمیسیون پایینی دریافت می‌کند.
• میزان تحت تاثیر قرارگرفتن ربات‌ها و نهنگ‌ها در آن بسیار پایین است.
• برای برخی از ارزهای دیجیتال مثل بیت کوین کش کارمزد صفر است.
• برای تریدهای حرفه‌ای ابزارهای پیشرفته‌ای دارد.
• برای محافظت از دارایی‌های شما، امنیت بسیار بالایی دارد.
• این صرافی از قوانین بین‌المللی در زمینه تحریم‌ها تبعیت نمی‌کند.

معایب استفاده از صرافی کوینکس

• از ارزهای فیات پشتیبانی نمی‌کند.
• به حداقل سپرده و برداشت نیاز دارد.

صرافی کوین بیس

کوین بیس (CoinBase) را می‌توان معروف‌ترین و پرکارترین صرافی‌های معتبر در ایالات متحده آمریکا دانست. این صرافی که سه سال بعد از معرفی بیت‌کوین تاسیس شده، دارای مجوز بوده و کاملا قانونی است. صرافی کوین بیس یک مورد مبتدی بوده که دارای سرعت و اطمینان بالایی است. با استفاده از کوین بیس می‌توانید به سرعت ارز دیجیتال خریده و همزمان معامله کنید. این صرافی هم برای سیستم عامل اندروید و هم iOS اپلیکیشن دارد.

مزایای استفاده از صرافی کوین بیس

• پوشش‌دهی بسیار خوبی از آلت‌کوین‌ها دارد.
• رابط کاربری آن فوق العاده ساده است.
• نقدینگی آن بسیار بالا است.

معایب استفاده از صرافی کوین بیس

• کاربران این صرافی حتما باید از نسخه pro آن استفاده کنند.

صرافی کش اپ

کش اپ (Cash App) را می‌توان یک سیستم انتقال پول به صورت نظیر به نظیر دانست که فوق‌العاده به venmo شبیه است. صرافی کش اپ مثل یک سیستم بانکی بوده و کاربران آن می‌توانند کارت‌های اعتباری cash app خود را داشته باشند.

مزایای استفاده از صرافی کش اپ

• دارای قابلیت انتقال پول به صورت نظیر به نظیر است.
• قابلیت برداشت بیت کوین دارد.
• برای کاربران مبتدی فضای بسیار ساده‌ای دارد.

معایب استفاده از صرافی کش اپ

• تنها می‌توان روی بیت‌کوین سرمایه‌گذاری کرد و امکان برداشت آن وجود ندارد.
• در هنگام ارسال پول با کارت اعتباری لینک شده تقریبا 3 درصد کارمزد دریافت می‌کند.

صرافی بیسکیو

بیسکیو (BISQ) را می‌توان یکی از قدیمی‌ترین صرافی‌های موجود بنامیم؛ چرا که از سال 2014 تاکنون در حال فعالیت است. مهم‌ترین ویژگی این صرافی غیرمتمرکز بودن آن است. به خاطر داشته باشید که صرافی‌های غیرمتمرکزی مثل بیسکیو دارای امنیت فوق‌العاده بالایی هستند.

مزایای استفاده از صرافی بیسکیو

• 26 نوع روش پرداخت مختلف مثل zella دارد.
• اپلیکیشن اندروید و iOS دارد.

معایب استفاده از صرافی بیسکو

• سرعت تراکنش آن به روش پرداخت بستگی داشته و در بسیاری مواقع بسیار کند است.
• حجم معاملات آن می‌تواند بسیار کم باشد.
• برای تجارت فعال ساخته نشده است.

صرافی اوکی اکسچنج

اوکی اکسچنج (OKEx) یک صرافی بین‌المللی ارز دیجیتال است که بستری امن را برای این قبیل معاملات فراهم می‌کند. مقر اصلی صرافی در جزیره سیشل واقع شده است. این صرافی محبوب در سال 2014 توسط شخصی به نام Jay Hao تاسیس شد و به معامله انواع رمزارزها پرداخت.

مزایای صرافی اوکی اکسچنج

• این صرافی دارای اپلیکیشن در دو نوع موبایل و دسکتاپ است.
• میزان نقدینگی و حجم معاملات بالایی دارد.
• دارای امکان واریز ارز فیات است.
• دارای پشتیبانی در 7 روز هفته است.
• قابلیت ارائه معامله اسپات دارد.

معایب صرافی اوکی اکسنج

• کاربران ایرانی امکان استفاده از این صرافی را به دلیل تحریم‌ها ندارند.
• دارای محدودیت در انتقال و برداشت وجه است.

کلام پایانی

همان‌طور که می‌دانید رایج‌ترین شیوه معامله ارز دیجیتال، استفاده از صرافی‌های آنلاین است. شناخت بزرگترین صرافی های دنیا، همچنین مزایا و معایب استفاده از آن‌ها باعث می‌شود که در این زمینه بتوان انتخاب درستی داشت. مسئله تحریم باعث شده که هموطنانمان امکان دسترسی به بسیاری از این امکانات را نداشته باشند؛ به همین خاطر کاربران ایرانی باید آن دسته از صرافی‌هایی که از قوانین تحریم پیروی نمی‌کنند را بهتر بشناسند.

پول فیات

پول فیات به واحد پولی گفته می‌شود که دولت‌ها آن را منتشر می‌کنند، اما پشتوانه فیزیکی (مانند طلا ، نقره) ندارد.

به گزارش پرتال اطلاع رسانی مهندس علی مهاجر دیلمانی :ارز فیات یا پول بی‌پشتوانه مانند دلار آمریکا، در واقع یک پول قانونی است که ارزش خود را از دولت صادرکننده‌اش می‌گیرد و برخلاف پول کالایی، ارزش آن به یک کالای فیزیکی بستگی ندارد. فیات از واژه لاتین به همین نام و به معنی «بگذارید انجام شود» گرفته شده‌ است.

دولتی که پول فیات را چاپ می‌کند، عامل تعیین‌کننده در ارزش آن است و در حال حاضر بسیاری از کشورها از سیستم ارز فیات برای خرید کالا، خدمات، سرمایه‌گذاری و سپرده‌گذاری استفاده می‌کنند.

این سیستم پولی در واقع جایگزین استاندارد طلا و پول کالایی شده است. در واقع پول فیات (Fiat Currency) به واحد پولی گفته می شود که دولت‌ها آن را منتشر می‌کنند اما پشتوانه فیزیکی (مانند طلا، نقره) ندارد. ارزش این نوع پول به‌جای آنکه وابسته به ارزش ذاتی دارایی‌هایی دیگر به‌عنوان پشتوانه باشد، ناشی از ارتباط بین میزان عرضه و تقاضا است.متخصصین حوزه مالی و اقتصاددانان در حمایت از ارزهای فیات هم عقیده نیستند.

مدافعان و مخالفان آن مزایا و معایب زیر را برای ارزهای فیات مطرح می‌کنند:

کمیابی (Scarcity): پول‌ فیات از کمیابی کالا یا دارایی فیزیکی مانند طلا تاثیر نمی‌پذیرد.

معایب ارز فیات

هزینه: خلق پول فیات از نظر اقتصادی نسبت به پول کالایی به‌صرفه‌تر است.

واکنش‌پذیر: پول فیات این قدرت را در اختیار دولت و بانک مرکزی قرار می‌دهد که نسبت به بحران‌های اقتصادی انعطاف کافی را داشته باشند.

مبادلات بین‌المللی: ارزهای فیات توسط تعداد زیادی از کشورها در سرتاسر جهان مورد استفاده قرار می‌گیرند.این باعث ارائه فرم قابل قبولی از پول برای مبادلات تجاری شده است.

راحتی: برخلاف طلا، پول فیات به ذخایر فیزیکی که نیازمند نگهداری، محافظت، نظارت و دیگر امور هزینه‌زا باشد، نیست.

نبود ارزش ذاتی: ارزهای فیات فاقد ارزش ذاتی هستند. این به دولت‌ها امکان «خلق پول از هیچ چیز» را می‌دهد که می‌تواند به ابرتورم و در نهایت سقوط سیستم اقتصادی معایب ارز فیات معایب ارز فیات معایب ارز فیات یک کشور منجر شود.

سابقه تاریک: از نظر نمونه‌های تاریخی، پیاده‌سازی سیستم‌ ارزی فیات معمولاً به سقوط نظام‌های مالی ختم شده است که بیانگر خطرناک بودن استفاده از این سیستم پولی است.

پول یا ارز فیات (Fiat Currency) چیست؟ تنها مشابهت بین ارز فیات و ارز دیجیتال در نداشتن پشتوانه فیزیکی آن‌هاست. در حالی که ارز فیات توسط دولت‌ها و بانک‌های مرکزی کنترل می‌شود، ارزهای دیجیتال ماهیت غیرمتمرکزی دارند.

تفاوت آشکار این دو سیستم پولی، در نحوه ایجاد پول‌های جدید در هر یک از آن‌هاست. بیت کوین به عنوان نمونه برتر ارزهای دیجیتال، در مقایسه با پول‌های فیات که در کنترل بانک‌هاست و اساساً می‌توانند بدون هیچ پایه و اساسی به وجود آیند، عرضه و تعداد سکه محدودی دارد.

به عنوان شکل دیجیتالی پول، ارزهای دیجیتال هیچ قرین فیزیکی ندارند و به هیچ مرزی محدود نمی‌شوند. علاوه بر این، تراکنش‌ها در ارزهای دیجیتال برگشت‌ناپذیر است در حالی که در ارزهای فیات اینگونه نیست.

لازم به اشاره است که بازار ارز دیجیتال دربرابر بازارهای سنتی و مبادلات ارزی بسیار کوچکتر و پرنوسان‌تر است. این یکی از دلایلی معایب ارز فیات است که مانع از فراگیر شدن و پذیرش گسترده این ارزها در عرصه بین‌المللی شده است. اما با رشد بازار ارزهای دیجیتال، به احتمال زیاد نوسان آن نیز کمتر و کمتر خواهد شد.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

ارز دیجیتال چیست؟

با ارزهای دیجیتال، چیستی آنها، انواع ارزهای دیجیتال و چند مزایا و معایب از آنها در این مقاله آشنا شوید.

ارز دیجیتال چیست؟ با ادامه گسترش اقتصاد دیجیتال، استفاده از ارز دیجیتال نیز به سرعت در حال افزایش است. ارز دیجیتال پولی است که به صورت الکترونیکی در ازای کالاها و خدماتT بدون استفاده از پول فیزیکی مانند اسکناس کاغذی یا سکه مبادله می شود.

فناوری در حال رشد و تکامل است. در نتیجه، ارز دیجیتال به طور پیوسته جایگزین پول فیزیکی می شود.

یک ارز دیجیتال چیست؟

با پیشرفت تکنولوژی، ارز دیجیتال نیز پیشرفت می کند. شکل اولیه پول دیجیتال، مبادله الکترونیکی پول نقد بین حساب های بانکی یا پرداخت الکترونیکی با استفاده از اعتبار بود. این هنوز هم (بیشتر از طریق کارت بدهی یا اعتباری) با سیم های الکترونیکی بانک به بانک، سیستم پرداخت آنلاین یا استفاده از تلفن هوشمندی که اطلاعات پرداخت کاربر را حمل می کند، انجام می شود.

امروزه پول دیجیتال عمدتاً حرکت ارزهای فیات را تسهیل می کند – فیات پولی است مانند دلار آمریکا، دلار کانادا یا یورو که توسط دولت صادر و معایب ارز فیات پشتیبانی می شود. اما ارز دیجیتال اکنون شامل ارزهای رمزنگاری شده نیز می شود. بیت کوین (CRYPTO:BTC) ارز دیجیتال اصلی است و به صورت خصوصی به عنوان وسیله ای برای مبادله در اینترنت توسعه یافته است.

از زمان ایجاد آن در سال 2009، بیت کوین توسط برخی از سرمایه گذاران به عنوان ذخیره ارزش پذیرفته شده است (که دارایی‌ای است که می توان آن را برای بعداً با این باور منطقی ذخیره کرد که ارزش آن کاهش نخواهد یافت). پس از بیت کوین، هزاران ارز دیجیتال برای استفاده های مختلف در اقتصاد دیجیتال و دنیای واقعی توسعه یافتند.

بسیاری از دولت‌هایی که ارز فیات صادر می‌کنند نیز در حال بررسی توسعه ارز دیجیتال خود به عنوان گونه‌ای از پول سنتی هستند که قبلاً ایجاد کرده‌اند.

چه چیزی یک ارز دیجیتال را می سازد

پول به شکل دیجیتال (مانند دلار در حساب بانکی شما) نوعی ارز دیجیتال است، اما همان ارز رمزنگاری شده یا رمزارز نیست. دلیل آن این است که پول به صورت دیجیتالی می تواند هنگام برداشت به پول نقد فیزیکی (مثلاً از طریق دستگاه خودپرداز) تبدیل شود. پول سنتی در شکل دیجیتالی آن می تواند برای تسهیل پرداخت های الکترونیکی با کارت در تجارت فیزیکی و آنلاین استفاده شود، اما تفاوت هایی بین آن و پول ساخته شده به عنوان یک ارز دیجیتال واقعی وجود دارد.

پول در شکل کنونی خود - از جمله اشکال دیجیتالی پول نقد در سپرده در بانک - توسط یک بانک مرکزی ایجاد و توزیع می شود. به دلار آمریکا فکر کنید که توسط خزانه داری ایالات متحده چاپ و توسط فدرال رزرو توزیع می شود. در یک فرآیند متمرکز، معمولاً از سیستمی از شماره های سریال استفاده می شود تا از منحصر به فرد بودن هر اسکناس اطمینان حاصل شود. از شرکای بانکی برای توزیع نقدینگی در اقتصاد استفاده می شود.

با این حال، یک ارز دیجیتال مانند رمزارزها از یک سیستم دفتر الکترونیکی برای ایجاد شبکه ای از گره های محاسباتی برای پردازش تراکنش ها استفاده می کند. از رمزنگاری اغلب برای ناشناس نگاه داشتن هویت کاربر و جزئیات تراکنش استفاده می شود. یک ارز دیجیتال همچنین می تواند واسطه های بانکی و مؤسسات مالی را دور بزند و مستقیماً در اختیار کاربران قرار گیرد.

IRS ارز دیجیتال را به عنوان یک "ارز مجازی" تعریف می کند اگر "به عنوان یک وسیله مبادله، واحد حساب و/یا ذخیره ارزش عمل کند." IRS بیت کوین را به عنوان یک نوع "ارز مجازی قابل تبدیل" تعریف می کند زیرا می توان آن را به راحتی با دلار آمریکا مبادله کرد. در این زمینه، خرید و فروش ارز مجازی باعث ایجاد رویدادهای مشمول مالیات، طبق نظر IRS می شود.

انواع ارزهای دیجیتال

ارزهای دیجیتال بانک مرکزی

فهرست رو به رشدی از دولت های صادرکننده پول در حال بررسی انتشار نسخه های دیجیتالی ارزهای فیات خود هستند که به عنوان ارزهای دیجیتال بانک مرکزی ( central bank digital currencies (CBDC) ) شناخته می شوند.

به عنوان مثال، چین در حال آزمایش renminbi دیجیتال خود ( e-CNY ) برای تسهیل پرداخت های فرامرزی و دور زدن کانال های پرداخت دیجیتال موجود است. غول تجارت الکترونیک چینی (NASDAQ:JD) JD.com در اواخر سال 2021 شروع به پذیرش پرداخت های e-CNY از مشتریان کرد. فدرال رزرو ایالات متحده نیز در حال مطالعه ارز دیجیتال و کار بر معایب ارز فیات روی طرحی برای CBDC خود است. کشورهای دیگر، مانند سوئیس، به مطالعه تاثیر CBDC بر اقتصاد ادامه می دهند، اما در حال حاضر هیچ برنامه ای برای اجرای آنها ندارند.

ارزهای رمزنگاری شده

ارزهای رمزنگاری شده یا رمزارزها توسط اشخاص خصوصی مستقل از بانک مرکزی یا یک مؤسسه دولتی ایجاد می شوند. کریپتوها از فناوری بلاک چین، یک سیستم دفتر کل دیجیتال که تراکنش های رمزنگاری را ثبت می کند، استفاده می کنند. بیشتر رمزارزها از رمزنگاری همچنین برای مقاوم کردن ارز دیجیتال در برابر دستکاری و امنیت شبکه استفاده می کنند.

دو رمزارز بزرگ بیت کوین و اتریوم ( CRYPTO:ETH ) هستند. لیست رو به رشدی از شرکت‌ها یا روی توسعه بلاک چین و رمزارز کار می‌کنند یا از رمزارزها در عملیات خود استفاده می‌کنند. برخلاف CBDC ها، رمزارزها غیرمتمرکز هستند، به این معنی که هیچ طرف واحدی مسئول صدور یا تغییر ارز نیست.

استیبل کوین ها

استیبل کوین ها نوعی رمزارز هستند و از فناوری بلاک چین و رمزنگاری استفاده می کنند. با این حال، تفاوت اصلی بین استیبل کوین ها و رمزارزهای سنتی این است که استیبل کوین ها توسط یک دارایی ذخیره مانند دلار آمریکا یا طلا پشتیبانی می شوند و به گونه ای طراحی شده اند که ارزش آنها مانند کریپتوهای سنتی نوسان نداشته باشد. آن‌ها در عوض ارزش دارایی‌ای را که پشتیبان آن‌ها است، پیگیری می‌کنند.

تتر ( CRYPTO:USDT ) در حال حاضر یکی از بزرگترین استیبل کوین ها است. متا پلتفرم ( (NASDAQ:FB (فیسبوک سابق) نیز در حال توسعه یک پروژه استیبل کوین به نام Diem بود، اما اخیراً دارایی های رمزنگاری شده را به بانک Silvergate Capital (NYSE:SI) که قصد داشت در سال 2022 استیبل کوین خود را راه اندازی کند فروخت.

مزایا و معایب ارز دیجیتال

مانند تمام فناوری‌ها، ارزهای دیجیتال برخی از مشکلات مرتبط با پول سنتی را حل می‌کنند. نگرانی ها و اشکالاتی نیز وجود دارد.

مزایای ارزهای دیجیتال

ارز دیجیتال زمان تراکنش را سرعت می بخشد. زیرساخت مالی مدرن از شبکه پیچیده ای از شرکت کنندگان تشکیل شده است. در برخی موارد، مانند یک سیستم دفتر کل دیجیتال کاملاً غیرمتمرکز، دو طرف می‌توانند مستقیماً بدون هیچ واسطه بانک یا مؤسسه مالی معاملات تجاری را انجام دهند. این از زمان‌های تسویه پرداخت که معمولاً روزها یا حتی هفته‌ها طول می‌کشد، جلوگیری می‌کند.

ارز دیجیتال می تواند هزینه ها را کاهش دهد. با حذف برخی یا همه واسطه ها، کارمزد تراکنش های مرتبط با پرداخت های دیجیتالی را می توان تا حد زیادی کاهش داد. این امر به ویژه در مورد هزینه های بالای مربوط به جابجایی بین مرزی پول صادق است.

پول فیزیکی مشکلات امنیتی دارد. خطر سرقت، جعل و نیاز به ذخیره سازی فیزیکی در بانک را می توان با ارز دیجیتال کاهش داد یا از بین برد.

هدف برخی از ارزهای دیجیتال (مانند رمزارزها) غیرمتمرکز کردن سیاست های پولی است و می توانند افراد را در توزیع ارزی که قبلاً توسط شرکای مؤسسه مالی بانک مرکزی اداره می شد، دخیل کنند.

فناوری ارز دیجیتال حسابداری و سایر ثبت اسناد را خودکار می کند و در زمان و هزینه برای صادرکنندگان، بازرگانان و کاربران روزمره صرفه جویی می کند.

معایب ارزهای دیجیتال

از آن جایی که این یک فناوری محاسباتی است، ارز دیجیتال از هک و سایر جرایم سایبری مصون نیست. اگر یک اقتصاد ارز دیجیتال را بپذیرد، ثبات مالی و امنیت ملی می تواند به یک خطر امنیت سایبری تبدیل شود.

پول نقد ناشناس است، اما تراکنش های دیجیتالی قابل ردیابی هستند. در حالی که بیشتر ارزهای دیجیتال به دنبال ناشناس نگاه داشتن هویت کاربر هستند، تراکنش ها دنباله ای از خود بر جای می گذارند.

ارز دیجیتال هزینه های تراکنش سنتی را کاهش می دهد، اما مجموعه هزینه های منحصر به فرد خود را به همراه دارد. هزینه های امنیت سایبری یکی از آنهاست. برای مثال، بسیاری از کاربران ارزهای دیجیتال، دارایی‌های دیجیتال خود را در یک کیف پول رمزنگاری شده ذخیره می‌کنند، قطعه‌ای از سخت‌افزار که می‌توان آن را از اینترنت جدا کرد (معروف به ذخیره‌سازی سرد). پرداخت های مبتنی بر بلاک چین نیز باید هزینه های مرتبط با تراکنش های محاسباتی را بپردازند.

ارز دیجیتال چالش‌های جدیدی را برای تنظیم‌کننده‌ها و سیاست‌گذاران در تلاش برای تضمین ثبات مالی ایجاد می‌کند.

آینده ارز دیجیتال

ارزهای دیجیتال هنوز در روزهای اولیه توسعه هستند. ارزش ارزهای دیجیتال در سال‌های اخیر سر به فلک کشیده است زیرا شرکت‌های مختلف علاقه خود را به ساخت خدمات و محصولات جدید با آن‌ها ابراز کرده‌اند و سرمایه‌گذاران به طور فزاینده‌ای به ارزهای دیجیتال به عنوان یک طبقه دارایی سرمایه‌گذاری نگاه می‌کنند. بانک‌های مرکزی که ارزهای فیات را ایجاد می‌کنند و از آنها حمایت می‌کنند، اگر شروع به انتشار ارزهای دیجیتالی خود کنند، ممکن است چشم‌انداز را تغییر دهند.

آینده ارزهای دیجیتال و سایر دارایی های دیجیتالی که از آنها استفاده می کنند در نوسان است، اما گسترش مداوم فناوری نویدبخش گسترش اشکال الکترونیکی پول و پرداخت است. سرمایه‌گذاری در این توسعه از طریق ارزهای دیجیتال، استیبل‌کوین‌ها و سهام شرکت‌هایی که در ایجاد و استفاده از آن‌ها نقش دارند، امکان‌پذیر است، بنابراین این یک قلمرو هیجان‌انگیز برای سرمایه‌گذاران برای کشف و سیاحت است. فقط به یاد داشته باشید که اگر تصمیم دارید در جنبش ارز دیجیتال سرمایه گذاری کنید، متنوع بمانید و روی بلندمدت تمرکز کنید.

سرمایه گذاری در سهام ارزهای دیجیتال

همان طور که اشاره شد ارزهای رمزنگاری شده به سرعت تبدیل به داغ ترین سرمایه گذاری شده اند که مورد پذیرش جریان اصلی قرار گرفته است. بازار ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین در سال 2012 تقریباً نامشخص بود. اما از آن زمان به بعد، به صنعتی با ارزش بیش از 2 تریلیون دلار تبدیل شده است. این افزایش ناگهانی ارزش و تکامل سریع، ثروت عظیمی را برای سرمایه‌گذاران اولیه ارزهای دیجیتال ایجاد کرده است. در نتیجه، علاقه زیادی به یافتن و سرمایه‌گذاری روی رمزارز تک‌شاخ بَعدی (با ارزشی بالاتر از یک میلیارد دلار) وجود دارد.

با بیش از 11000 رمزلرز مختلف در بازار - و جهان با کووید-19 بیشتر به عرصه دیجیتال سوق داده شده است - سرمایه گذاری در فناوری هایی که به عنوان دروازه بین فضای مجازی بلاک چین و جامعه ما عمل می کنند، می تواند حتی سودآورتر از تلاش برای حدس زدن در این که کدام توکن به بیت کوین یا اتریوم بعدی تبدیل می شود شود. و هیچ کمبودی برای شرکت های نوآوری وجود ندارد که تلاش می کنند شکاف بین دو جهان را پر کنند.

شرکت های ارز دیجیتال دارای پتانسیل بزرگی هستند

ایده اصلی پشت فناوری بلاک چین - یک دفتر کل دیجیتال که به طور خودکار تراکنش های بین طرفین را ردیابی می کند و مالکیت یک دارایی رمزنگاری را تأیید می کند - ایجاد یک سیستم پرداخت الکترونیکی نقدی بدون مرز و همتا به همتا بود که کارآمد و ایمن باشد.

سرمایه‌گذاران مطمئناً می‌توانند خودشان روی کریپتوها سرمایه‌گذاری کنند، شاید با خرید مقادیر کمی از چندین ارز دیجیتال مختلف. اما یک راه بهتر برای قرار گرفتن در معرض این بخش، سرمایه‌گذاری در شرکت‌هایی است - حتی شرکت‌های بزرگ‌تر و با سابقه‌تر - که از جذب بلاک چین و دارایی‌های کریپتو سود می‌برند. این به این دلیل است که میزان درآمدی که این ارائه دهندگان خدمات کریپتو از فناوری بلاک چین به دست می‌آورند طی سال‌ها شاهد رشد انفجاری بوده است.

شرکت‌هایی که از فناوری بلاک چین استفاده می‌کنند، به‌ویژه آنهایی که در امور مالی هستند، می‌توانند برتری بزرگی نسبت به رقبای سنتی خود در پردازش پرداخت‌ها کسب کنند. علاوه بر این، کارگزارانی که دارایی‌های دیجیتالی را ارائه می‌کنند نیز می‌توانند مشتریان بیشتری را نسبت به صرافی‌هایی که فقط دارایی‌های سنتی مانند سهام و اوراق قرضه ارائه می‌دهند، جذب کنند.

با توجه به این راهنمایی، در اینجا به برخی از بهترین سهام ارزهای دیجیتالی اشاره شده است که لازم است در نظر گرفته شوند:

کوین بیس جهانی

کوین بیس گلوبال، یک صرافی برتر ارزهای دیجیتال، اولین عرضه اولیه خود را در آوریل 2021 انجام داد. این شرکت یک پلتفرم محبوب برای خرید رمزارزهای اصلی مانند بیت کوین، اتریوم و کاردانو است. و به کاربران امکان داد و ستد بیش از 50 آلتکوین را می دهد.

Square and PayPal Holdings

در قلب هر پروتکل پرداخت دیجیتالی، فقدان واسطه‌های مرکزی (و در نتیجه هزینه‌های کمتر برای مشاغل و مصرف‌کنندگان) وجود دارد. بنابراین، گام‌های بعدی در گسترش تجارت برای هولدینگ های Square (NYSE:SQ) و PayPal (NASDAQ:PYPL) این بود که کاربران را قادر به خرید و نگهداری ارزهای دیجیتال در یک کیف پول دیجیتالی کنند.

Canaan and Hut 8 Mining

استخراج بیت کوین در چند سال گذشته به طرز چشمگیری تغییر کرده است. امروزه، شرکت‌هایی مانند Canaan (NASDAQ:CAN) ماشین‌های مدار مجتمع ( ASIC ) پرقدرت و مخصوص کاربرد را به‌طور خاص به منظور حدس زدن هش صحیح شبکه (رمز عبور) توسط نیرویی بی‌رحمانه طراحی می‌کنند. نسل بعدی Canaan ، آوالون ASIC ها، می توانند ده ها تریلیون حدس در هر ثانیه در مورد هش درست برای اعتبارسنجی بلاک ها در شبکه بیت کوین انجام دهند، که میلیون ها بار قدرتمندتر از آخرین سی پی یوهای AMD (NASDAQ:AMD) و Nvidia (NASDAQ:NVDA) است.

انویدیا و AMD

تراشه‌سازان Nvidia (NASDAQ:NVDA) و AMD (NASDAQ:AMD) مستقیماً با ارزهای دیجیتال سروکار ندارند، اما این دو شرکت نیمه‌رسانا، طراحان پیشرو واحدهای پردازش گرافیکی ( GPU ها) هستند. پردازنده‌های گرافیکی که به خاطر تقویت گرافیک بازی‌های ویدیویی پیشرفته شناخته می‌شوند، اکنون برنامه‌های محاسباتی فشرده مانند مراکز داده، هوش مصنوعی و ایجاد دارایی‌های رمزنگاری را امکان‌پذیر می‌کنند.

فیس بوک و Shopify

فیسبوک NASDAQ:FB) ) مدت‌هاست که در حال توسعه یک ارز دیجیتال جدید به نام Diem (لیبرای سابق) بوده است. Diem به عنوان یک پلت فرم پرداخت مالی جهانی و زیرساخت قابل دسترسی برای همه، از جمله تقریباً یک سوم جمعیت جهان که حساب بانکی ندارند، پیش بینی شده است.

بازارهای رابینهود

بازارهای رابینهود (NASDAQ:HOOD) یک برنامه دلالی تخفیف محبوب است که به کاربران امکان خرید سهام، گزینه‌ها، فلزات کمیاب و اکنون ارزهای دیجیتال را می‌دهد. سرمایه‌گذاران می‌توانند بیت‌کوین، اتریوم، و دوج‌کوین (CRYPTO:DOGE) را بدون کمیسیون در پلتفرم 24/7 خریداری کرده و بفروشند.

گروه CME

گروه CME (NASDAQ:CME) بزرگترین بورس مشتقات مالی جهان را اداره می کند که به سرمایه گذاران امکان داد و ستد روی معاملات آتی را می دهد، که روی قیمت آتی یک دارایی شرط بندی یا تضمین می کند، و نیز روی گزینه هایی که به سرمایه گذاران امکان فروش معایب ارز فیات یا خرید یک دارایی در آینده را می دهد. قیمت از پیش تعیین شده صرافی گروه CME مجموعه متنوعی از دارایی ها، از جمله محصولات کشاورزی و معدن، انرژی، سهام و ارز را معامله می کند. این مورد دوم است که این گروه را به یک سهام ارز دیجیتال تبدیل می کند.

زیبایی سهام کریپتو

بهترین بخش در مورد سهام ارزهای دیجیتال این است که بیشتر آنها بازی خالص در صنعت نیستند - به سرمایه گذاران پاداش تنوع فراوان را می دهند. ارزهای دیجیتال کاملاً بی ثبات هستند و می توانند باعث نوسانات شدید در درآمد و درآمد شرکت هایی شوند که در معرض بخش قرار دارند. با این حال، حوزه کریپتو به سرعت در حال پذیرش جریان اصلی است.