خط میانی چیست؟

ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmumsmazums.ac.ir

خلاصه ی محتوای دومین نشست کارگروه نوروفیزیولوژی )مروری بر آناتومی نخاع/سیستم عصبی محیطی/ساقه مغز) شاخه دانشجویی نقشه برداری مغز ایران

به طورکلی سیستم عصبی ما از دو بخش مرکزی و محیطی تشکیل شده است.این سیستم کنترل بر تمامی اعمال رفتاری و عملکردی ما داشته و مجموعه ی بدن را مدیریت می کند.

به طورکلی سیستم عصبی ما از دو بخش مرکزی و محیطی تشکیل شده است.این سیستم کنترل بر تمامی اعمال رفتاری و عملکردی ما داشته و مجموعه ی بدن را مدیریت می کند. در این سیستم دو نوع سلول وجود دارد که شامل نورون ها و نوروگلیا ها می باشد. نورون از سه بخش اصلی دندریت، جسم سلولی و آکسون تشکیل شده است اما می توان موارد بسیار مهم دیگری در نورون نام برد.برای مثال اجسام نیسل در جسم سلولی که شامل شبکه ی آندوپلاسمی زبر و ریبوزوم می باشد، آکسون هیلاک که به اولین بخش آکسون که از جسم سلولی جدا می شود، اطلاق می شود، همچنین قطعه ی ابتدایی یا initial segment که به قطعه ای ابتدایی از نورون گویند که قبل از غلاف میلین است، همچنین تکمه های انتهایی که در انتهای آکسون قرار داشته و نوروترانسمیتر ها از آنجا آزاد می شوند. علاوه بر اینها می توان اشاره داشت که به غشای نورون سارکولم و به سیتوپلاسم آن سارکوپلاسم گویند.نکته ی مهم دیگر این است که در روی دندریت نورون های تعداد بسیار زیادی خار دندریتی یا dendritic spine داریم که این ها حاوی پروتئین اکتین بوده و خاصیت انعطاف پذیری بالایی دارند پس در سیناپس ها بسیار اهمیت پیدا می کنند مثلا در فرآیند های یادگیری و حافظه و نوروپلاستیسیتی. نورون ها 3 دسته ی اصلی چند قطبی، نورون هایی با آکسون بلند و دندریت کوتاه مثلا نورون های حرکتی، دو قطبی، نورون های با آکسون و دندریت هم اندازه مثلا در حس بویایی و در نهایت تک قطبی کاذب که آکسون و دندریت با یک منشا مشترک از جسم سلولی جدا می شوند مانند نورون های حسی در گانگلیون پشتی نخاع، را شامل می شوند. اما نوروگلیا ها که وظیفه ی حمایت و تغذیه ی نورون ها را برعهده دارند، که می توان چند دسته ی اصلی الیگودندروسیت که وظیفه ی میلینه کردن نورون های سیستم عصبی مرکزی را بر عهده دارد، آستروسیت ها که وظیفه ی تغذیه و مبادله ی مواد و بسیاری موارد دیگر را بر عهده دارد و البته میکروگلیا ها با وظیفه ی دفاعی و فاگوسیتی را نام برد.

قسمتی از دستگاه عصبی مرکزی که در درون کانال نخاعی یعنی مجرایی که از روی هم قرار گرفتن مهره‌ها به وجود آمده‌است قرار دارد، نُخاع نام دارد.

نخاع: طناب سفید رنگی به طول تقریباً ۴۵ سانتی‌متر است که از سوراخ پس سری (Foramen magnum) تا سطح نخستین یا دومین مهره کمری امتداد می‌یابد. از برجستگی کمری به پایین نخاع شوکی باریک شده و ناحیه مخروط انتهایی که دربرگیرنده بخش‌های خاجی طناب نخاعی است ایجاد می‌گردد. مخروط انتهایی، پایین‌ترین ناحیه تنه نخاع است.

نخاع تمام فضای کانال نخاعی را پر نمی‌کند بلکه قسمتی از این فضا نیز توسط مننژ، مایع مغزی – نخاعی، یک لایه از بافت چربی که نخاع را دربرگرفته و رگ‌های خونی پر می‌شود. طول نخاع در مردان و زنان خط میانی چیست؟ به ترتیب ۴۵ و ۴۳ سانتی‌متر است. در این نقطه نخاع باریک شده و مخروط انتهای را به وجود می‌آورد. مخروط انتهای به وسیله رشته انتهایی به مهره دوم دنبالچه ارتباط پیدا می‌کند.

تقسیم‌بندی تنه نخاعی

تنه نخاع از پنج قسمت تشکیل می‌شود که عبارتند از:

گردنی یا سرویکال (Cervical)/سینه‌ای یا توراسیک (Thoracic)/کمری یا لومبار (Lumbar)/خاجی یا ساکرال (Sacral)/دنبالچه‌ای یا کوکسیژیال (Coccygeal)

عصب‌های نخاعی

تعداد اعصاب نخاعی ۳۱ جفت است که از طناب نخاع منشعب می‌گردند که عبارتند از:

اعصاب گردنی هشت زوج/اعصاب سینه‌ای دوازده زوج/پنج زوج کمری/پنج زوج خاجی/یک زوج دنبالچه‌ای

ریشه‌های مربوط به اعصاب کمری و خاجی مسیری طولانی دارند و چون نحوه خروج آن‌ها از نخاع به شکل دم اسب است، این ناحیه دم اسب (Cauda equina)نامیده می‌شود.

هر سگمان نخاعی شامل دوبخش خاکستری و سفید می باشد.بخش خاکستری شامل جسم سلولی نورون ها و نوروگلیا ها می باشد. بخش سفید نیز شامل فیبرهای عصبی و نیز نوروگلیاها می باشد. برای مثال سه تا از معروف ترین دستجات فیبری مسیر اسپاینوتالامیک، medial lemniscus و مسیر پیرامیدال می باشند.

راه نخاعی-تالاموسی یا راه اسپاینوتالامیک یک راه حسی در دستگاه عصبی مرکزی است که پیام‌های حسی را از نخاع به طرف تالاموس و قشر مخ انتقال می‌دهد.. این راه همانند راه ستون پشتی-نوار داخلی یک راه صعودی استپیام‌های حسی مربوط به تنه و اندام‌ها از طریق اعصاب نخاعی به نخاع و تالاموس راه یافته که در نهایت به قشر مغز می‌روند.

راه نخاعی-تالاموسی، حس‌های مختلفی از اندام‌های فوقانی، تحتانی و تنه را که نیازی به تعیین دقیق ناحیه و درجات ظریف اختلاف شدت ندارند، منتقل می‌کنند. انواع حس‌ها در راه نخاعی-تالاموسی (راه اسپاینوتالامیک) عبارتنداز:

درد/حرارت که شامل گرما و سرما است/لمس و فشار خام (غیر دقیق)/خارش و قلقلک/حس‌های جنسی/مسیر آناتومیکی

راه نخاعی-تالاموسی در انتقال پیام‌های حسی از اندام‌های فوقانی، تحتانی و تنه به تالاموس نقش دارد. سه درجه نورون در مسیر اسپاینوتالامیک وجود دارند:

نورون اول: جسم سلولی این نورون‌ها در گانگلیون ریشه خلفی نخاع قرار دارد که آکسون آن‌ها به شاخ خلفی نخاع می‌روند.

نورون دوم: نورون دوم یک نورون نخاعی-تالاموسی است که پس از سیناپس با نورون اول در شاخ خلفی به طرف دیگر نخاع رفته که آکسون آن به تالاموس ختم می‌گردد.

نورون سوم: این نورون از هسته تالاموس شروع شده که آکسون آن به سمت قشر مغز می‌رود. نورون‌های سوم از تالاموس به نواحی قشر حسی پیکری اولیه (SI) و حسی پیکری ثانویه (SII) سیر می‌کنند.

راه ستون پشتی-نوار داخلی یا راه ستون خلفی-لمنیسکوس داخلی (DCML) همانند راه نخاعی-تالاموسی یک راه حسی در دستگاه عصبی مرکزی است. این راه حس‌های مکانیکی را انتقال می‌دهد. راه ستون پشتی بیشتر مربوط به ارسال پیام‌ها از گیرنده‌های حسی با تطابق سریع است. این راه در درک وضعیت و حالت بخش‌های مختلف بدن نسبت به یکدیگر نقش دارد. ستون پشتی، اطلاعات حس عمقی (پروپریوسپتیو) را که مربوط به تحریک اندام‌های داخلی بدن است (به غیر از حس احشاء) به دستگاه عصبی مرکزی گزارش می‌دهد. اطلاعات حس عمقی مربوط به اطلاعات حاصل از گیرنده‌های موجود در ماهیچه‌ها، مفاصل، رباط‌ها، تاندون‌ها، کپسول مفصلی و فاشیا است که در درک موقعیت و حس حرکت نقش دارند.حس‌هایی که در راه ستون پشتی-نوار داخلی انتقال می‌یابند درارتباط با حواس مکانیکی است که عبارتنداز:

لمس دقیق/لمس عمقی/حس وضعیت (Position sense)/حس حرکت (Kinesthesia)

پیام‌های حسی راه ستون پشتی-نوار داخلی از طریق هسته‌های کونئاتوس و گراسیلیس در بصل النخاع به تالاموس و سپس به قشر مغز در ناحیه آهیانه ارسال می‌گردند. یک موضوع جالب و حیرت انگیز درارتباط با این راه، طول زیاد برخی از نورون‌های یک قطبی آن است که از کف پا تا هسته گراسیلیس امتداد یافته‌اند (حدود ۱۵۰ سانتی‌متر یا ۵ فوت).

رشته‌ها از هسته‌های کونئاتوس و گراسیلیس یک مسیر قوسی را طی می‌کنند که در اینجا به نام رشته‌های قوسی درونی (Internal arcuate fibers) نامیده می‌شوند. این رشته‌های اخیر از خط میانی گذشته و با رشته‌های طرف مقابل تقاطع می‌کنند (در بصل النخاع) و سپس در ساقه مغز تحت عنوان نوار داخلی (Medial lemniscus) به طرف تالاموس صعود می‌کنند. در نهایت از طریق کپسول داخلی از تالاموس به لوب آهیانه در قشر مغز می‌روند (مثلاً نواحی حسی اولیه و ثانویه).

راه هرمی به انگلیسی: (Pyramidal tract) بخشی از دستگاه هرمی به نام راه قشری طناب نخاعی است که در کنترل ارادی بسیاری از حرکات بدن نقش دارد. راه قشری طناب نخاعی، راه قشری بصل نخاع و راه‌های خارج هرمی جزو نورون حرکتی فوقانی هستند. راه هرمی با تأثیر بر اعمال نورون‌های طناب نخاعی، عضلات اندامهای فوقانی، تحتانی و تنه را کنترل می‌کند. این مسیر حرکتی نزولی از قشر مغز به سمت طناب نخاعی، نقش مهمی در حرکات انتهایی اندام‌ها جهت فعالیت‌های ظریف ایفا می‌کند. درحقیقت فعالیت‌های اردی توسط مغز از طریق راه هرمی به طناب نخاعی اعمال می گردد. البته کنترل حرکتی نتیجه‌ی هماهنگ و روابط متقابل بین قشر مغز و سایر نواحی دستگاه عصبی است.راه هرمی یک مسیر حرکتی طولانی در دستگاه عصبی مرکزی است که منشاء آن‌ها از چند ناحیه در قشر مغز است.

راه قشری طناب نخاعی که از قشر مغز مبدأ می‌گیرد، مسیرش را به سمت مغز میانی، پل مغزی و پیاز طناب نخاعی (بصل الطناب نخاعی) ادامه می‌دهد. در ناحیه تحتانی پیاز طناب نخاعی حدود 80% الی 85% فیبرها تقاطع می‌کنند و به سمت مقابل می روند که به این راه هرمی در ادامه مسیرش به طرف طناب نخاعی، راه قشری طناب نخاعی جانبی می‌گویند. بقیه‌ی فیبرهای راه هرمی (15% الی 20%) که در پیاز طناب نخاعی تقاطع نمی‌کنند، مسیرشان را به طرف طناب نخاعی ادامه می‌دهند و در بخش‌های طناب نخاعی مربوطه تقاطع می‌کنند.

اعصاب مغزی در دستگاه عصبی محیطی

از دوازده زوج عصب مغزی، زوج یکم (عصب بویایی) و دوم (عصب بینایی) جزو دستگاه عصبی مرکزی هستند.دوازده زوج عصب مغزی عبارتند از:

1. عصب بویایی
2. عصب بینایی
3. عصب اوکولوموتور برای نگاه کردن به اطراف (حرکات عضلات چشم)
4. عصب تروکله آر برای حرکت دادن ماهیچهٔ مایل فوقانی چشم
5. عصب تری ژمینال برای احساس تماس روی صورت
6. عصب ابدوسنس برای حرکت دادن ماهیچهٔ رکتوس خارجی چشم
7. عصب چهره‌ای (فاسیال) برای خندیدن، چشمک زدن و برای کمک به چشایی
8. عصب وستیبولوکوکله آر برای کمک به حفظ تعادل، سکون و شنیدن
9. عصب گلوسوفارنژیال برای بلعیدن و قورت دادن
10. عصب واگ برای بلعیدن، صحبت کردن، فعالیتهای پاراسمپاتیک و هاضمه
11. عصب نخاعی فرعی (اکسسوری) برای بالا انداختن شانه‌ها
12. عصب هایپوگلوسال برای تقسیم بیشتر زبان به ناحیه‌های ماهیچه‌ای

از این ۱۲ عصب ۱۰ تای آن‌ها از ساقه مغز آغاز می‌شوند، و به استثنای چند مورد، بیشتر کنترل فعالیت سازه‌های آناتومی سر را به عهده دارند. عصب شماره ۱۰ اطلاعات حسی درونی را از شکم و سینه دریافت می‌کند و عصب شماره ۱۱ مسئول عصب‌دهی به ماهیچه‌های استرنوکلیدوماستوئید و تراپزیوس می‌باشد.

عصب محیطی در دستگاه عصبی محیطی

اعصاب نخاعی و مغزی، اعصاب محیطی مربوط به خود را جهت انتشار به اندام‌های فوقانی و تحتانی، تنه و سر و گردن به وجود می‌آورند. به عنوان نمونه اعصاب نخاعی شبکه‌های عصبی زیر را ایجاد می‌کنند:

• شبکه گردنی
• شبکه بازویی
• شبکه کمری
• شبکه خاجی

Brain stem (ساقه مغز)

ساقه مغز بخشی از دستگاه عصبی مرکزی و در قسمت پایینی مغز و بالای نخاع قرار دارد و متشکل از : بصل النخاع ، پل مغزی و مغز میانی میباشد .

وظایف ساقه مغز عبارتند از :

• مسیری برای عبور الیاف نزولی و صعودی است که نخاع را با مراکز بالایی CNS مرتبط میسازد ؛
• حفظ هوشیاری و کنترل رفلکس های مهم دستگاه تنفسی و قلبی-عروقی (حفظ حیات) را به عهده دارد ؛
• قسمت عمده هسته های اعصاب مغزی (سه تا دوازده) در ساقه مغز قرار دارند ؛
• از طریق پایکهای مخچه ارتباط مستقیمی با مخچه خط میانی چیست؟ دارد (تعادل)

در دو شکل زیر عناصر آناتومیکی ساقه مغز را مشاهده میکنید :

شکل 1) نمای قدامی

شکل 2) نمای خلفی

هسته های ساقه مغز:

هسته های ساقه مغز چهار گروهند:

1. حرکتی: هسته های حرکتی بصل النخاع به دو ستون داخلی و خارجی (Medial & Lateral column) تقسیم میشوند .
   • هسته های ستون داخلی: هسته عصب زوج دوازدهم یا زیر زبانی ، هسته عصب زوج ششم ، هسته عصب زوج چهارم ، هسته حرکتی عصب زوج سوم .
   • هسته های ستون خارجی: هسته آمبیگوس ، هسته حرکتی عصب صوورتی یا زوج هفتم ، هسته حرکتی عصب زوج چنجم یا سه قلو .
2. حسی: شامل هسته سولیتاریوس یا منفرد ، هسته های عصب دهلیزی-حلزونی یا زوج هشتم ، هسته حسی عصب خط میانی چیست؟ تری ژمینال یا زوج پنجم .
3. خودکار: شامل هسته پشتی عصب زوج دهم ، هسته بزاقی تحتانی ، هسته بزاقی فوقانی ، هسته اشکی-بینی ، هسته ادینگروستفال .
4. سایر هسته ها: کمپلکس زیتونی تحتانی ، هسته های قوسی ، هسته های پلی ، هسته های گراسیلیس و کونئاتوس و هسته Z ، هسته زیتونی فوقانی ، هسته تشکیلات مشبک ، هسته قرمز ، هسته جسم سیاه ، هسته های بین پایه ای ، منطقه پره تکتال ، ماده خاکستری اطراف قنات مغزی .

ماده سفید:

ماده سفید از دستجات صعودی ، نزولی و ارتباطی تشکیل شده اند :

1. دستجات صعودی: نوار ریل داخلی ، نوار ریل خارجی ، نوار ریل تری ژمینال ، دسته نخاعی تالاموسی ، الیاف نخاعی-مخچه ای .
2. دستجات صعودی: دسته قشری-نخاعی ، دسته دهلیزی-نخاعی ، دسته قرمزی-نخاعی ، دسته بامی-نخاعی ، دسته مشبکی-نخاعی ، دسته زیتونی-نخاعی ، رشته های قشری-پلی .
3. رشته های ارتباطی: دسته طولی داخلی ، دسته طولی خلفی .

تهیه: علیرضا نوری و علی لک

منابع:
آناتومی بالینی دستگاه عصبی – دکتر محمد تقی جغتایی
اطلس آناتومی نتر ویرایش ششم

خط میانی چیست؟

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Eshghi F, Khalilian A, Jamshidi M. Comparison of polydioxanone (PDS) and polyamid (nylon) sutures complications in abdominal midline repair (laparotomy surgery). J Mazandaran Univ Med Sci. 2006; 16 (53) :38-43
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-904-fa.html

عشقی فریبرز، خلیلیان علیرضا، جمشیدی مژگان. مقایسه عوارض نخ بخیه Polydioxanone(PDS) و Polyamid(Nylon) در بستن برش خط میانی جدار شکم (عمل جراحی لاپاروتومی). مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1385; 16 (53) :43-38

سابقه و هدف : علی رغم پیشرفت‌های بسیاری که تاکنون در تکنیک‌های جراحی به وجود امده، هنوز هم در مورد انتخاب بهترین تکنیک در دوختن زخم وانتخاب بهترین مواد(نخ) بخیه مصرفی، اختلاف نظر وجود دارد. بسیاری از عوارض پس از عمل مانند عفونت محل برش، باز شدگی زخم، درد پس از عمل، سینوس و فتق محل بخیه می‌تواند تحت تاثیر عواملی از جمله نخ مورد استفاده قرارگیرد. بدین منظور این مطالعه برای بررسی، عوارض ناشی از بخیه زدن با یک نخ جدید قابل جذب اهستهPDS (پلی دی اکسانن) و مقایسه ان با یک نخ غیر قابل جذب Nylon (نایلون) در عمل جراحی لاپاروتومی انجام شده است.
مواد و روش‌ها : این مطالعه به روش کارازمایی بالینی برروی 120 بیمار مراجعه‌کننده به بخش جراحی بیمارستان امام خمینی ساری طی سال‌های1382 تا 1384 که نامزد عمل جراحی لاپاروتومی بودند، انجام شده است. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند . در گروه مورد، ترمیم زخم توسط نخ پلی دی اکسانن و در گروه شاهد ، توسط نخ نایلون صورت‌گرفت. سپس بیماران به مدت یکسال از نظر باز شدن زخم، عفونت ناحیه زخم، ایجاد فتق، سینوس ناحیه عمل و درد مزمن محل عمل مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج توسط نرم‌افزار SPSS و ازمون (کای دو) مورد تجزیه و تحلیل اماری قرارگرفت .
یافته‌ها : تعداد 120 بیمار (60 نفر گروه مورد و 60 نفر گروه شاهد) دراین مطالعه آورده شدند. میزان و شدت درد مزمن بعد از عمل و ایجاد سینوس در محل بخیه‌ها، در گروه مورد با اختلاف معنی‌داری کمتر از گروه شاهد بود، ولی بین دو گروه از نظر عفونت محل عمل، بازشدن زخم و فتق ناحیه عمل اختلاف ‌آماری معنی‌داری وجود نداشت.
استنتاج : نخ پلی دی اکسانن از نظر ایجاد عفونت، فتق و بازشدن محل زخم تفاوتی با نخ نایلون نداشته ولی موجب کاهش درد ناحیه عمل و کاهش ایجاد سینوس ناحیه عمل می‌گردد، ازاین جهت می‌تواند جایگزین مناسبی برای نخ نایلون در ترمیم برش‌های ناشی از اعمال جراحی باشد.

بازنشر اطلاعات
	این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما

ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmumsmazums.ac.ir

تست نوار مغز و هر آنچه بایستی بدانید

تست نوار مغز یا EEG ، تستی برای کمک به پزشکان در تشخیص مشکلات مربوط به فعالیت الکتریکی مغز مانند حملات است.

نوار مغز از یک کلاه مخصوص مجهز به الکترود برای شناسایی فعالیت الکتریکی مغز استفاده می کند.

انجام این تست، یکی از بهترین ابزارهای تشخیصی برای صرع و دیگر اختلالات تشنجی است.

گاهی پزشکان از این تست در کنار اسکن های تصویری مانند سی تی اسکن یا ام آر آی و تست های آزمایشگاهی برای تشخیص صرع استفاده می کنند.

پزشکان از نوار مغز برای بررسی نحوه تاثیر اختلالات مغزی دیگر بر الگوهای الکتریکی یا امواج مغزی نیز استفاده می کنند.

در این مقاله، نگاهی به تست نوار مغز، کاربردها و نتایج احتمالی آن می اندازیم. به تشریح نحوه انجام تست و چگونگی آمادگی برای آن نیز پرداخته می شود.

کاربردهای تست نوار مغز

سلول های مغزی با استفاده از سیگنال های الکتریکی با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند. برخی اختلالات مغزی می تواند باعث مختل شدن این سیگنال ها شود.

تست نوار مغز، تغییرات ایجاد شده در فعالیت الکتریکی مغز را اندازه گیری می کند.

پزشکان عمدتا از این تست برای تشخیص انواع مختلف اختلال تشنجی استفاده می کنند. این تست ها می تواند وجود تشنج و محل شروع آن در مغز را شناسایی کند.

تست نوار مغز می تواند به پزشکان در ارزیابی سایر عارضه ها نیز کمک کند، از جمله:

• سرگیجه
• زوال عقل
• آسیب های سر
• عفونت
• تومور
• اختلالات خواب
• بیماری های تحلیل برنده
• اختلالات متابولیکی موثر بر فعالیت مغزی

نحوه انجام تست

طی تست نوار مغز تکنسین مجرب EEG، یک کلاه الکترودی را روی سر فرد قرار می دهد. این کلاه شامل ۱۶ تا ۲۵ دیسک فلزی مسطح به نام الکترود بوده که فعالیت الکتریکی مغز را اندازه گیری می کند.

انجام این تست، تهاجمی، دردناک یا مضر نبوده و هیچ اثر جانبی ماندگاری ندارد.

مطابق موسسه صرع، انجام تست تقریبا ۲۰ تا ۴۰ دقیقه زمان می برد. با در نظر گرفتن زمان آماده سازی، کل تست ۱ تا ۱.۵ ساعت طول می کشد. فرد روی صندلی نشسته یا روی تخت دراز می کشد.

تکنسین EEG، سر فرد را اندازه گرفته و از مدادی مومی برای نشانه گذاری محل قرارگیری الکترودها استفاده می کند.

سپس ماده ای به نام ژل هادی را بین الکترودها و جمجمه می مالد تا از دریافت سیگنال قوی از مغز توسط الکترودها اطمینان حاصل کند. این کار به اطمینان از کیفیت بالای موارد ثبت شده کمک می کند.

در طول تست، اتاق، آرام و تاریک خواهد بود. تکنسین از فرد می خواهد کارهای مختلفی مانند چشمک زدن، نگاه کردن به نور چشمک زن یا نفس عمیق کشیدن را انجام دهد زیرا ممکن است این رفتارها باعث ایجاد سیگنال های الکتریکی غیر طبیعی شود.

گاهی اوقات پزشک، تست نوار مغز را به صورت ویدئویی ضبط می کند تا بتواند سیگنال های الکتریکی را با آنچه درون بدن در حال رخ دادن است، مقایسه کند.

پس از تست، تکنسین، الکترودها را جدا کرده و فرد معمولا می تواند به خانه رود مگر اینکه پزشک اجازه ندهد. پاک کردن ژل EEG از موها راحت است.

آمادگی برای تست نوار مغز

معمولا پزشک از فرد می خواهد از ۸ ساعت پیش از تست مصرف کافئین را متوقف کند. پیش از تست، فرد نباید از کرم ها یا ژل های حالت دهنده مو نیز استفاده کند.

در صورت مصرف هرگونه داروی اختلال تشنج، لازم است در مورد مصرف آن ها پیش از تست با پزشک مشورت شود.

گاهی از فرد خواسته می شود خواب خود را پیش از تست محدود کند تا در طول تست، کمبود خواب داشته باشد.

شانس بیشتری وجود دارد که تست نوار مغزی در هنگام خواب یا پس از محرومیت از خواب، فعالیت مغزی نامنظم را نشان دهد.

محدوده طبیعی

تست نوار مغز، فعالیت الکتریکی را ثبت کرده و به جستجوی هرگونه ناهنجاری می پردازد.

پزشکان می توانند تغییراتی را که نشان دهنده فعالیت الکتریکی مرتبط با حمله است، تشخیص دهند. گاهی تست می تواند حتی زمانی که فرد دچار تشنج نشده است، این فعالیت را شناسایی کند.

گاهی تست نوار مغز شامل تنفس عمیق یا نگاه کردن به چراغ چشمک زن بوده که هر دو می تواند باعث فعالیت الکتریکی مرتبط با حمله شود.

یک متخصص مجرب، خروجی حاصل از ثبت الکتریکی را بررسی کرده و تفسیر خواهد کرد که آیا نتایج، طبیعی هستند یا نشانه ای از فعالیت غیرطبیعی مانند حمله وجود دارد.

نتایج طبیعی تست، همواره احتمال صرع را حذف نمی کند زیرا آنچه را که در مواقع دیگر در مغز رخ می دهد، نشان نمی دهد.

احتمال به دست آمدن نتایج غیرطبیعی در تست نوار مغز و عدم ابتلا به صرع نیز وجود دارد. شناسایی برخی انواع صرع نسبت به سایر انواع، فقط با استفاده از EEG روی جمجمه دشوارتر است.

تفسیر نتایج

تست نوار مغز نشان دهنده وقایعی است که در زمان تست، در حال رخ دادن در مغز است.

در صورت وقوع حمله طی تست نوار مغز، در فعالیت طبیعی مغز اختلال ایجاد شده و تکنسین می تواند امواج غیرطبیعی را ببیند. این الگوها به تشخیص صرع کمک می کند.

در طول تست، تکنسین، الکترودها را بر اساس آرایش به خصوصی به نام سیستم ۲۰-۱۰ قرار می دهد. به این صورت که هر الکترود را در ۱۰% یا ۲۰% فاصله بین نقاط معین روی سر قرار می دهد.

هر الکترود، شماره ای دارد و تکنسین، الکترودهای دارای شماره فرد را روی بخش چپ سر و زوج ها را در سمت راست قرار خواهد داد.

هرالکترود یک حرف اختصاصی نیز دارد، F برای لوب پیشانی، P برای لوب آهیانه ای، O برای لوب پس سری، T برای لوب گیجگاهی و Z برای خط میانی.

لوب های مختلف مغز مسئول اعمال به خصوصی مانند زبان، حافظه و کلام هستند.

بنابراین، تکنسین یا پزشک با بررسی نتایج تست نوار مغز می تواند بخشی از مغز را که درگیر فعالیت الکتریکی غیر طبیعی است، شناسایی کند.

در حمله جزئی یا موضعی، تنها برخی الکترودها فعالیت غیرطبیعی را شناسایی می کنند. در حمله عمومی، هرگونه فعالیت غیر طبیعی در تمام الکترودها خود را نشان می دهد.

انواع مختلف موج مغزی در EEG نام های مختلفی دارند و پزشک، آن ها را بر اساس فرکانس، که تعداد امواج در هر ثانیه است، طبقه بندی می کند.

نمونه های این امواج عبارت اند از موج آلفا، دلتا و نوک تیز. هر نوع به خصوص ازامواج در زمان مخصوص یا در نواحی مخصوص مغزی رخ می دهد.

به طور کلی، تمام اطلاعات مربوط به امواج مغزی که توسط تست نوار مغزی به دست می آید، به پزشکان در شناسایی اختلال حمله یا اختلال مغزی دیگر کمک می کند.

خلاصه

تست نوار مغز به همراه سایر تست های تشخیصی می تواند به شناسایی ابتلا به صرع یا اختلال تشنجی دیگر کمک کرده و اطلاعات بیشتری را نیز در مورد سایر اختلالات مرتبط با مغز در اختیار پزشکان قرار دهد.

تست نوار مغزی معمولا کوتاه بوده و اغلب در شرایط سرپایی صورت می گیرد. تکنسین مجرب، فرد را در طول تست تحت نظر خواهد اشت.

پزشک، نتایج تست نوار مغز را پس از تکمیل، بررسی کرده و فرد بر اساس نتایج می تواند در جلسات بعدی با پزشک شرکت کرده و سوالات احتمالی خود را بپرسد.

تلفن ثابت

تلفن همراه

آدرس:

تهران، شهرک غرب، بلوار فرحزادی، دویست متر بالاتر از بلوار دادمان، کوچه ناخدا محتاج، انتهای بن بست، پلاک یک، طبقه یک

اصطلاحات والیبال با ترجمه انگلیسی

مجموعۀ کاملی از اصطلاحات تخصصی، تکنیک‌ها و خطاهای ورزش والیبال

ورزش پرطرفدار والیبال پر است از تکنیک‌ها و اصطلاحات ریز و درشت. گزارش‌گران معمولا در حین بازی سعی می‌کنند اصطلاحات و تکنیک‌ها مشهور را برای ما توضیح دهند و ما هم با مشاهده حرکات بازیکنان به تدریج متوجه منظور گزارشگران می‌شویم. اما ممکن است بعضی بازی‌ها را اینترنتی با زبان اصلی ببینیم و اینجاست که با بمباران اصطلاحات به همراه شور و هیجان گوینده مواجه می‌شویم و متاسفانه در دیکشنری هم معادلی برای اصطلاحات والیبال وجود ندارد. مجموعه‌ای که در ادامه مطالعه می‌کنید، توسط شبکه مترجمین ایران ترجمه و تدوین شده است و پاسخی به تمام سوالات شما درباره تکنیک‌ها، خطاها و واژگان تخصصی والیبال است. ما سعی کردیم از کامل‌ترین مجموعه اصطلاحات والیبال برای ترجمه استفاده کنیم. این مجموعه به دوستداران بیشمار ورزش والیبال تقدیم می‌شود.

همان‌طور که می دانید ترجمه ماشینی، مثل ترجمه گوگل ترنسلیت، همواره ایرادهایی دارد. به عبارت ساده، هیچ ترجمه‌ای جای ترجمه انسانی را نمی‌گیرد. اگر می‌خواهید ترجمه‌تان را مترجمی کاربلد و حرفه‌ای انجام دهد، می‌توانید به شبکه مترجمین ایران ، بزرگ‌ترین سایت تخصصی ترجمه در ایران، اطمینان کنید. همواره، برندهای معتبری مانند سامسونگ، مزدا و هواوی به ما اعتماد کرده‌اند و ترجمه‌شان را به مترجمین مجرب ما سپرده‌اند. ما بیش از 45,000 مترجم داریم که هر کدام در رشته‌‌های تخصصی مشخصی تبحر دارند. برای مثال، محتوای تخصصی حوزۀ صنایع را به مترجمی می‌سپاریم که در این رشته تحصیل کرده است یا این‌که مسلط به متون این حوزه است. برای استفاده از خدمات ترجمه مقاله، ترجمه متن، ترجمه کتاب، ترجمه سایت، ترجمه کاتالوگ و بروشور و حتی ترجمه همزمان، کافی است وارد سایت شبکه مترجمین ایران شوید و سفارش‌تان را ثبت کنید. ثبت نام و آپلود فایل در سایت شبکه مترجمین ایران

اصطلاحات والیبال حرف‌های A,B,C,D,خط میانی چیست؟ E
A	A	حمله‌ی بازیکن پشت خط زن از نزدیکی خط طولی سمت چپ زمین (A-B-C-D)
Ace	امتیاز سرویس (ایس)	سرویسی که مستقیماً تبدیل به امتیاز شود و معمولاً زمانی است که توپ بدون دریافت از طرف تیم مقابل به زمین اصابت می‌کند.
Antenna	آنتن	میله‌های عمودی متصل به لبه‌ی بیرونی تور، که 32 اینچ (80 سانتی‌متر) بالاتر از لبه‌ی تور قرار می‌گیرند و محدوده‌ی عبور توپ را از فراز تور مشخص می‌کنند.
Assist	پاس منجر به امتیاز	پاس دادن یا فراهم کردن توپ با پنجه برای هم‌تیمی‌ای که به قصد خواباندن توپ در زمین حریف حمله می‌کند.
Attack	هجوم (آبشار)	حرکت تهاجمی ضربه زدن به توپ. تلاش یکی از دو تیم برای پایان دادن به یک دور بازی با زدن توپ به زمین حریف.
Attack Attempt	تلاش هجومی	تلاش یک بازیکن برای پایان دادن به یک دور بازی با زدن توپ به زمین حریف.
Attack Block	سد کردن حمله	تلاش تهاجمی تیم دریافت‌کننده برای سد کردن توپ آبشار زده شده قبل از عبور آن از روی تور.

و حالا یک تمرین جالب:

ویدیوی زیر را که از بازی والیبال ایران و صربستان در سال 2019 انتخاب شده است مشاهده کنید. چند اصطلاح والیبال را در این ویدیو تشخیص می‌دهید؟ آیا این اصطلاحات در مجموعه بالا وجود دارد؟ خوشحال می‌شویم نظرات خود را بیان کنید.

کاردرمانی تعادل در کودکان

تعادل و هماهنگی چیست؟ تعادل، توانایی حفظ موقعیت بدنی کنترل شده در حین انجام کار، اعم از نشستن روی میز، حفظ تعادل در پیاده روی یا بالا رفتن از روی یک لبه است.

برای عملکرد مؤثر در محیط ها و کارها، به توانایی حفظ موقعیت های کنترل شده در هر دو فعالیت استاتیک (ثابت) و پویا (در حال حرکت) نیاز است.

تعادل استاتیک توانایی نگه داشتن موقعیت ثابت با کنترل (به عنوان مثال بازی های “روی یخ”) است. تعادل پویا، توانایی است که در هنگام حرکت درگیر حفظ تعادل هستید (به عنوان مثال حین دویدن یا دوچرخه سواری).

چرا تعادل و حفظ هماهنگی بدن مهم هستند؟

تعادل و هماهنگی مناسب سن، این امکان را به کودک می دهد تا با یک درجه معقول از موفقیت شرکت در مسابقات ورزشی برخوردار شود زیرا این امر به حرکت سیال بدن برای عملکرد مهارت های بدنی کمک می کند (به عنوان مثال حفظ تعادل درراه رفتن روی لبه یا بازی فوتبال).

مشارکت در ورزش در حفظ سلامتی، تنظیمی برای کارهای روزمره و همچنین ایجاد شبکه مردمی در جامعه، در دستیابی به احساس تعلق به جامعه یا اجتماع موثر است.

همچنین به کودکان کمک می کند تا حین عملکرد، حرکات مناسب بدن را کنترل و حفظ کنند که در صورت مؤثر بودن، انرژی مورد نیاز را محدود می کند و در نتیجه خستگی را به حداقل می رساند.

با تعادل خوب و هماهنگی، احتمال آسیب دیدن کمتر می شود زیرا احتمالاً کودک در صورت لزوم حین آسیب دیدن عکس العمل های مناسبی خواهد داشت (مثلاً قرار دادن دست برای محافظت از خود هنگام افتادن از دوچرخه).

تمرینات لازم برای ایجاد تعادل و هماهنگی چیست؟

توجه و تمرکز: توانایی حفظ توجه به یک کار خاص برای مدت زمان طولانی به دلیل اینکه قدرت اصلی به چالش کشیده نمی شود.

آگاهی از بدن: شناختن قسمت های بدن و درک حرکت بدن در فضا نسبت به سایر اندام و اشیاء برای مثال درمورد محیط یا مهارت کنترل توپ و دوچرخه.

ادغام دو جانبه: استفاده از دو دست با هم و یک دست پیشرو: به عنوان مثال برگزاری یک مسابقه تنیس با دست غیر غالب با نگه داشتن دست غالب “کمک” و تثبیت فقط بین اصابت ها.

عبور از خط میانی: توانایی عبور از خط تخیلی که از بینی کودک گرفته تا لگن که بدن را به سمت چپ و راست تقسیم می کند، که این نیز بر تسلط دست ها تأثیر می گذارد.

هماهنگی چشم و دست: توانایی پردازش اطلاعات دریافت شده از چشم برای کنترل، راهنمایی و هدایت دست ها در انجام یک کار معین مانند نوشتن یا گرفتن توپ است.

تسلط بر دست: استفاده مداوم از یک (معمولاً همان) دست برای انجام کارها که برای توسعه مهارت ها ضروری است.

قدرت عضلانی: توانایی عضلات برای اعمال نیرو در برابر مقاومت (به عنوان مثال هنگام بالا رفتن از درخت برای فشار یا بالا آمدن).

استقامت عضلانی: توانایی یک عضله مفصل یا گروهی از ماهیچه ها برای اعمال مکرر در برابر مقاومت به منظور ایجاد تعامل پایدار در انجام کارهای بدنی.

خودتنظیمی: توانایی به دست آوردن، حفظ و تغییر سطح هوشیاری مناسب برای یک کار یا موقعیتی که می تواند توجه به کار را بهتر کند.

کنترل موقعیت: توانایی تثبیت بدن و گردن برای فعال کردن هماهنگی اندام ها برای عملکرد کنترل شده.

آگاهی از بدن (اختصاصی): اطلاعاتی که مغز از عضلات و مفاصل دریافت می کند تا ما را از موقعیت بدن و حرکت بدن آگاه کند که به نوبه خود باعث می شود مهارت ها به صورت “خودکار” ایجاد شوند.

پردازش حسی: پردازش دقیق تحریک حسی در محیط و بدن برای پاسخ سریع و جسمی مناسب به حرکت.

حرکات مستقل: توانایی حرکت بازو یا پا در حین نگه داشتن باقی بدن (مثلاً پرتاب توپ روی دست یا شنا آزاد).

چگونه می توان متوجه مشکل کودک در تعادل و هماهنگی شد؟

اگر کودک با تعادل و هماهنگی مشکل داشته باشد، می تواند:

به راحتی بیوفتد، غالباً سر می خورد یا نمی تواند تعادل خود را “سریع” حفظ کند.

به سختی حرکت کرده و حرکت بدن برایش دشوار است (به عنوان مثال مانند یک “ربات” حرکت می کند).

از فعالیت بدنی (مثلاً استفاده از زمین بازی، مشارکت ورزشی) خودداری می کند.

دیر رسیدن به نقاط عطف پیشرفت (به عنوان مثال در راه رفتن).

برای تسلط بر مهارت های بدنی (مانند دوچرخه سواری، شنا یا بالارفتن از درخت) از همسالان خود کندتر است.

در مشارکت ورزشی (به عنوان مثال ورزش تیمی) نسبت به همسالان خود مهارت کمتری دارد.

برای حرکت سریع تر فشار بیشتری را متحمل می شود یا فضای شخصی خط میانی چیست؟ دیگران را بیش از آنچه قصد داشته باشد اشغال می کند.

از بازی های بدنی جدید (مثلاً نوسانات) هراس دارد یا از ارتفاعاتی که همسالانشان را خسته نمی کند می ترسد.

در حالت ایستاده با لباس پوشیدن مشکل دارد (به عنوان مثال باید بنشینند تا شلوار بپوشند زیرا تعادل خود را روی یک پا از دست می دهند).

در مرور برخی از محیط ها (مانند پله ها، محدودیت ها، زمین ناهموار) مشکل دارد.

سریعتر از همسالان خود خسته می شود یا در طول فعالیت بدنی باید یک دوره استراحت کوتاه را به طور منظم انجام دهد.

سایر مشکلات احتمالی حفظ تعادل در کودکان

هنگامی که کودک مشکل تعادل و هماهنگی دارد، احتمالا با این مشکلات نیز مواجه شود:

برنامه ریزی حرکتی (عضلانی)

از نحوه انجام یک کار بدنی (به عنوان مثال از در مرحله سه شروع کند نه یک).

ماهیچه “سست” یا “تنگ”

ماهیچه های سست باعث می شوند که اندام به نظر شل برسد یا درعوض عضلات بیش از حد “تنگ” باعث می شود که اندام سفت و سخت شود.

آگاهی مکانی

در مورد نحوه استفاده یا قرار دادن بدن (به عنوان مثال به طور ناخواسته بدون اطلاع از آن، به فضای شخصی افراد دیگر تجاوز می کند).

استقامت کم

برای کارهای فیزیکی (حرکت خوب و بزرگ).

توسعه مهارت ها قبل از نوشتن

دست و خط های نا مرتب که اکثر شامل حروف، اعداد و ترسیم اولیه است. مداد در حین نقاشی و نوشتن غالباً با مشکل روبرو می شود (بیش از حد سست یا بسیار محکم و سنگین و با فشار است).

کنترل مداد

دقتی که کودک با استفاده از آن مداد را برای ترسیم و نوشتن حرکت می دهد.

تبعیض راست و چپ

مفهوم سازی تفاوت جهت ها تا کودک بداند که تفاوت بین سمت چپ و راست بدن چیست.

تسلط بر دست

استفاده مداوم از یک‌دست (معمولاً همان دست) برای انجام کارهایی که برای توسعه مهارت ها ضروری است.

مفصل بندی

شفاف سازی صداهای گفتاری و زبان گفتاری.

مراقبت از خود

به طور مستقل لباس پوشیدن، نگه داشتن و استفاده از کارد و چنگال و مسواک.

پردازش حسی

ثبت دقیق، تفسیر و پاسخ دقیق به تحریک حسی در محیط و بدن خود.

بهبود تعادل و مهارت های هماهنگی کودکان

• بهبود توجه به سطح کار و هوشیاری برای پشتیبانی از واکنش سریع هنگام از دست دادن تعادل.
• آموزش صریح مکانیک: تراز صحیح بدن به منظور حفظ تعادل (به عنوان مثال هدف قرار دادن و روبرو شدن بدن به سمت هدف هنگام پرتاب).
• تقویت هسته یعنی عضلات مرکزی بدن به منظور ثبات بیشتر در بدن (به خصوص بالاتنه).
• کارها را ساده کنید تا فقط بر یک حرکت متمرکز شود، تا زمانی که کودک آماده یکپارچه کردن چندین حرکت باشد.
• بهبود قدرت عضلات تا امکان کنترل بهتر ماهیچه ها برای سرعت و جهت حرکت فراهم شود.
• بهبود تحمل عضلات برای افزایش مدت زمانی که کودک می تواند تعادل و هماهنگی را حفظ کند.
• بهبود پردازش حسی برای اطمینان از دریافت پیام های صحیح از عضلات از نظر موقعیت، رابطه آن ها با یکدیگر، سرعت حرکت آن ها و میزان استفاده از نیروی بدن.
• محرک های اجتماعی: اگر کودک با دوست یا اعضای خانواده خود در یک ورزش درگیر شود، احتمال دارد در مشارکت و تمرین آن مهارت های خاص پشتکار داشته باشد.

چرا در صورت مشاهده مشکل تعادل و هماهنگی در کودکان ، باید به دنبال درمان و کاردرمانی تعادل باشیم؟

مداخله درمانی برای کمک به کودکان در تعادل و مشکلات هماهنگی به خصوص از طریق کاردرمانی تعادل بسیار مهم است:

• اعتماد به نفس کودک را نسبت به فعالیت های ناخوشایند حرکتی (به عنوان مثال بازی در زمین بازی، دویدن، پریدن) افزایش دهید.
• عزت نفس را بهبود ببخشید (بنابراین آن ها به دلیل چالش های جسمی در تیم ورزشی دچار خستگی نمی شوند).
• توانایی و اعتماد به نفس ورزشی را برای فعالیت در ورزش افزایش دهید. شرکت در ورزش کودک را قادر می سازد تا زندگی خود را با تعامل افراد مثبت غنی سازد و از طریق فرصت های ورزشی، دوستی های محکمی ایجاد کند.
• داشتن تعادل و هماهنگی مناسب باعث می شود کودک در ورزش مشارکت کند و می دانیم که بچه های فعال به احتمال زیاد بزرگسالان فعالی می شوند و در نتیجه زندگی سالم تر و طولانی تری دارند.
• تربیت بدنی (P.E) بخشی از برنامه درسی مدارس است که شامل دو میدانی و کارناوال های شنا می باشد و اغلب شرکت در آن اجباری است. بدون تعادل و هماهنگی مناسب، کودک مشارکت در مقررات مدرسه برایش دشوار است.
• داشتن تعادل و هماهنگی برای انجام موفقیت آمیز مهارت های حرکتی سخت، احتمال آسیب دیدگی را کاهش می دهد و به این ترتیب طول عمر و توانایی کودک در تمرینات ورزشی افزایش می یابد.

در صورت عدم درمان و کاردرمانی تعادل ، چه مشکلاتی با تعادل و هماهنگی می تواند به وجود آید؟

هنگامی که کودکان در تعادل و هماهنگی با مشکل روبرو هستند، احتمال دارد با مشکلات زیر همراه باشد:

• انزوای اجتماعی از آنجا که احتمالا برای مشارکت در فعالیت های اجتماعی مانند استخر پارتی، مهمانی های تولد و فعالیت بدنی در یک مکان (به عنوان مثال پریدن، آزادی عمل، اسکیت روی یخ، بولینگ ده پین) و سایر بازی های بدنی با دوستان خود مشکل دارند.
• عزت نفس ضعیف وقتی متوجه می شوند مهارت هایشان با همسالانشان مطابقت ندارد.
• از دست دادن اعتماد به نفس وقتی دیگران از مشکلات کودک آگاه می شوند.
• مهارت های حرکتی ضعیف (به عنوان مثال نوشتن، رسم و برش) به دلیل عدم ثبات هسته بدین معنی است که آن ها پایه ای قوی برای حمایت از حرکات کنترل شده و کارآمد از بازوها و دستان خود ندارند.
• عدم توانایی سوار شدن در دوچرخه یا اسکوتر، که گزینه های بازی با همسالان را محدود می کند. همانطور که بسیاری دوست دارند به عنوان وسیله ای برای رسیدن به دوستان خود سوار دوچرخه شوند.

برای رفع تعادل و مشکلات هماهنگی چه نوع درمانی توصیه می شود؟

اگر کودک در تعادل و هماهنگی مشکل دارد، توصیه می شود با یک متخصص کاردرمانی برای شروع فرآیند کاردرمانی تعادل مشورت شود.

همچنین احتمالا مشاوره با متخصص فیزیوتراپی برای این مهارت های حرکتی مناسب باشد.

با این وجود، اذعان دارد که در بسیاری از موارد کودکان از جمله حفظ تعادل (اما نه همه)، در مهارت های مورد استفاده فیزیوتراپی و کاردرمانی ، همپوشانی زیادی داشته باشند.

در صورتی که در حفظ تعادل نگران کودکان خود هستید حتما برای معاینه و بررسی فیزیکی به یک متخصص کاردرمانی و یا فیزیوتراپی مراجعه کنید.

بیشتر بخوانید: کاردرمانی برای راه رفتن کودکان

کلینیک یادمان با بهره گیری از متخصصین کاردرمانی و فیزیوتراپی در کنار هم بهترین راه کارهای کاردرمانی و فیزیوتراپی را برای رفع مشکل تعادل در کودکان و یا حتی سالمندان به شما ارائه خواهند کرد.

شماره تماس های کلینیک یادمان : 02188088541 – 02188074196